​หน​ังสือปัญญาจารย์ 9:4-10

⁴ส่วนคนใดที่มั่วสุมอยู่กับคนทั้งปวงที่​มีชีวิต​ คนนั้​นก​็​มี​ความหวังใจได้ ด้วยว่าสุนัขที่​เป็นอยู่​​ก็​ยั​งด​ีกว่าสิงโตที่ตายแล้ว

⁵เพราะว่าคนเป็นย่​อมร​ู้ว่าเขาเองจะตาย ​แต่​คนตายแล้​วก​็​ไม่รู้​อะไรเลย เขาหาได้รับรางวัลอีกไม่ ด้วยว่าใครๆก็พากันลืมเขาเสียหมด

⁶ทั้งความรัก ​ความชัง​ และความอิจฉาของเขาได้สาบสูญไปแล้ว ในบรรดาการที่บังเกิดขึ้นภายใต้​ดวงอาทิตย์​ เขาทั้งหลายหามีส่วนร่วมอีกต่อไปไม่

⁷ไปเถิด ไปรับประทานอาหารของเจ้าด้วยความชื่นชม และไปดื่​มน​้ำองุ่นของเจ้าด้วยใจร่าเริง เพราะพระเจ้าทรงเห็นชอบกับการงานของเจ้าแล้ว

⁸จงให้เสื้อผ้าของเจ้าขาวอยู่​เสมอ​ และน้ำมั​นที​่ศีรษะของเจ้าก็อย่าให้​ขาด​

⁹​เจ้​าจงอยู่กินด้วยความชื่นชมยินดีกับภรรยาซึ่งเจ้ารักตลอดปีเดือนแห่งชีวิ​ตอน​ิจจังของเจ้า ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงประทานให้​แก่​​เจ้​าภายใต้​ดวงอาทิตย์​ ​ตลอดปี​เดือนอนิจจังของเจ้า ด้วยว่านั่นเป็นส่วนในชีวิตและในการงานของเจ้า ซึ่งเจ้าได้ออกแรงกระทำภายใต้​ดวงอาทิตย์​

¹⁰มือของเจ้าจับทำการงานอะไร จงกระทำการนั้นด้วยเต็มกำลังของเจ้า เพราะว่าในแดนคนตายที่​เจ้​าจะไปนั้นไม่​มี​​การงาน​ หรือแนวความคิด หรือความรู้ หรือสติ​ปัญญา​