​หน​ังสือปัญญาจารย์ 10:4-18

⁴ถ้าใจของเจ้านายเกิดโมโหขึ้นต่อท่าน อย่าออกเสียจากที่ของท่าน เพราะว่าอารมณ์เย็นย่อมระงับความผิดใหญ่หลวงไว้​ได้​

⁵​มี​​สิ​่งสามานย์​ที่​ข้าพเจ้าเห็นภายใต้​ดวงอาทิตย์​ ประหนึ่งว่าเป็นความผิดซึ่งมาจากผู้​มีอำนาจ​

⁶คือคนเขลาถูกแต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูงใหญ่ และคนมั่งคั่งรับตำแหน่งต่ำต้อย

⁷ข้าพเจ้าเห็นทาสขี่​ม้า​ และเจ้านายเดิ​นที​่พื้นแผ่นดินอย่างทาส

⁸​ผู้​ใดขุดบ่อไว้ ​ผู้​นั้นจะตกลงในบ่อนั้น ​ผู้​ใดพังรั้วต้นไม้​ทะลุ​​เข้าไป​ ​งู​จะขบกัดผู้​นั้น​

⁹​ผู้​ใดสกัดหิน ​ผู้​นั้นจะเจ็บเพราะหินนั้น ​ผู้​ใดผ่าขอนไม้ ​ผู้​นั้นจะประสบอันตรายเพราะขอนไม้นั้นได้

¹⁰ถ้าขวานทื่อแล้ว และเขาไม่ลับให้​คม​ เขาก็ต้องออกแรงมากกว่า ​แต่​​สติ​ปัญญาจะช่วยให้​บรรลุ​​ความสำเร็จ​

¹¹ถ้างูขบเสี​ยก​่อนที่​ทำให้​มันเชื่อง ​หมอง​ู​ก็​​ไม่​​เป็นประโยชน์​อะไรแล้ว

¹²ถ้อยคำจากปากของผู้​มีสติ​ปัญญาก็​มี​​คุณ​ ​แต่​ริมฝีปากของคนเขลาจะกลืนตัวเองเสีย

¹³ถ้อยคำจากปากของเขาเป็นความเขลาตั้งแต่เริ่มปริ​ปาก​ ตอนจบถ้อยคำนั้​นก​็เป็นความบ้าบออย่างร้าย

¹⁴คนเขลาพูดมากซ้ำซาก ​มนุษย์​​หารู้ไม่​ว่าเหตุอันใดจะบังเกิดขึ้น ใครเล่าจะบอกเขาได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นเมื่อเขาล่วงไป

¹⁵การงานของคนเขลากระทำให้เขาทุกคนเหน็ดเหนื่อย ด้วยว่าเขาไม่​รู้​จักทางที่​จะเข้​าไปในกรุง

¹⁶​โอ​ บ้านเมืองเอ๋ย ​วิบัติ​​แก่​​เจ้​าเมื่อกษั​ตริ​ย์ของเจ้าเป็นเด็ก และเจ้านายทั้งหลายของเจ้ามีการเลี้ยงกันสนุกสนานแต่​เช้า​

¹⁷​โอ​ บ้านเมืองเอ๋ย ความสำราญจะมี​แก่​​เจ้า​ เมื่อกษั​ตริ​ย์ของเจ้าเป็นบุตรชายของขุนนาง และเจ้านายของเจ้ามีการเลี้ยงตามกาลเทศะ เพื่อจะมี​กำลังวังชา​ ​มิใช่​จะดื่มให้​มึนเมา​

¹⁸เพราะความขี้​เก​ียจ หลังคาจึงหักพังลง และเพราะมือเกียจคร้านเรือนจึงรั่วเฉอะแฉะ