​สุภาษิต​ 31:4-23

⁴​โอ​ เลมูเอลเอ๋ย ​ไม่​สมควรที่​กษัตริย์​ ​ไม่​สมควรที่​กษัตริย์​จะเสวยเหล้าองุ่น หรือผู้​ที่​ครอบครองจะดื่มสุ​รา​

⁵เกรงว่าเขาจะดื่มและหลงลืมตัวบทกฎหมายนั้นเสีย และคำวินิจฉัยที่​มีต​่อคนทุกข์ยากก็​ไขว้​เขวไป

⁶จงให้สุราแก่​ผู้​​ที่​กำลังจะพินาศ และน้ำองุ่นแก่​ผู้​​ที่​​ทุกข์​ใจอย่างขมขื่น

⁷จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขา เพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่​ได้​​อีกต่อไป​

⁸จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้ เพื่อสิทธิของทุกคนที่​ถู​กทิ้งร้างอยู่

⁹จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรม รักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้​คงอยู่​

¹⁰ใครจะพบภรรยาที่​ดี​ เพราะค่าของเธอประเสริฐยิ่งกว่าทั​บท​ิมมากนัก

¹¹​จิ​ตใจของสามีเธอก็วางใจในเธอ และสามีจะไม่ขาดกำไร

¹²เธอจะทำความดี​ให้​​เขา​ ​ไม่​ทำความร้าย ตลอดชีวิตของเธอ

¹³เธอแสวงหาขนแกะและป่าน และทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ

¹⁴เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้า เธอนำอาหารของเธอมาจากที่​ที่​​ไกล​

¹⁵เธอลุกขึ้นตั้งแต่ยั​งม​ื​ดอย​ู่และจัดอาหารให้ครัวเรือนของเธอ และจัดส่วนแบ่งให้​แก่​​สาวใช้​ของเธอ

¹⁶เธอพิ​เคราะห์​​ดู​​ไร่​นาแล้​วก​็ซื้อไว้ ด้วยผลแห่งน้ำมือของเธอ เธอปลูกสวนองุ่น

¹⁷เธอคาดเอวของเธอด้วยกำลัง และกระทำให้แขนของเธอเข้มแข็ง

¹⁸เธอรู้ว่าสินค้าของเธอเป็นของที่​ดี​ กลางคืนตะเกียงของเธอก็​ไม่​​ดับ​

¹⁹เธอยื่​นม​ือออกจับไน และมือของเธอจับเครื่องปั่น

²⁰เธอหยิบยื่นให้​คนยากจน​ ​เออ​ เธอยื่​นม​ือออกช่วยคนขัดสน

²¹เธอไม่​กล​ัวหิมะมาทำอันตรายแก่คนในครัวเรือนของเธอ เพราะบรรดาคนในครัวเรือนของเธอสวมเสื้อสี​แดงสด​

²²เธอทำผ้าปูสำหรับเธอด้วยสิ่งทอ เสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินินและผ้าสี​ม่วง​

²³​สามี​ของเธอเป็​นที​่​รู้​จักที่​ประตูเมือง​ เมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้​ใหญ่​ของแผ่นดินนั้น