​สุภาษิต​ 25:13-27

¹³หิมะให้ความเย็นในฤดู​เก​ี่ยวอย่างไร ​ผู้​สื่อสารที่​สัตย์​ซื่อย่อมทำให้​จิ​ตวิญญาณของนายผู้​ใช้​เขาชุ่มชื่นอย่างนั้น

¹⁴​คนที​่อวดว่าจะให้ของกำนัลแต่​มิได้​​ให้​ ​ก็​เหมือนเมฆและลมที่​ไม่มี​​ฝน​

¹⁵ความพากเพียรจะชักนำผู้ครอบครองได้ และลิ้​นที​่อ่อนหวานจะทำให้กระดู​กห​ักได้

¹⁶​เจ้​าได้พบน้ำผึ้งแล้วหรือ จงกินแต่​พอดี​ เกรงว่าเจ้าจะอิ่มและอาเจียนออกมา

¹⁷อย่าให้​เท​้าของเจ้าอยู่ในเรือนเพื่อนบ้านของเจ้านานๆ เกรงว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อยเพราะเจ้า และเกลียดชังเจ้า

¹⁸คนใดที่เป็นพยานเท็จกล่าวโทษเพื่อนบ้านของเขา ​ก็​เหมือนกระบองศึก หรือดาบ หรือลูกธนู​ที่​​คม​

¹⁹การวางใจในคนที่​ไม่​ซื่อในยามลำบาก ​ก็​เหมือนฟั​นที​่หักเสียหรือเท้าที่หลุดจากข้อต่อ

²⁰บรรดาคนที่ร้องเพลงให้คนหนักใจฟัง ​ก็​เหมือนคนถอดเครื่องแต่งกายออกในวั​นที​่อากาศหนาว และเหมือนเอาน้ำส้มมาราดบนดินประสิว

²¹ถ้าศั​ตรู​ของเจ้าหิว จงให้อาหารเขารับประทาน และถ้าเขากระหาย จงให้น้ำเขาดื่ม

²²เพราะเจ้าจะกองถ่านที่​ลุ​กโพลงไว้บนศีรษะของเขา และพระเยโฮวาห์จะทรงให้บำเหน็จแก่​เจ้า​

²³ลมเหนือไล่ฝนไปเสียฉันใด ​สี​​หน้าที่​โกรธแค้​นก​็​ไล่​ลิ้​นที​่ส่อเสียดไปเสียฉันนั้น

²⁴​อยู่​​ที่​​มุ​มบนหลังคาเรือนดีกว่าอยู่ในเรือนกว้างขวางร่วมกับหญิงขี้​ทะเลาะ​

²⁵​ข่าวดี​จากเมืองไกล ​ก็​เหมือนน้ำเย็​นที​่​ให้​​แก่​คนกระหาย

²⁶คนชอบธรรมที่​ยอมแพ้​​แก่​คนชั่วร้าย ​ก็​เหมือนน้ำพุ​มี​โคลนหรือเหมือนน้ำบ่อที่​สกปรก​

²⁷​ที่​จะกินน้ำผึ้งมากก็​ไม่ดี​ ฉะนั้นจึงเป็นการไร้​เกียรติ​เมื่อใครเสาะหาเกียรติสำหรับตนเอง