​สุภาษิต​ 10:4-15

⁴มือที่หย่อนเป็นเหตุ​ให้​​เก​ิดความยากจน ​แต่​มือที่ขยันขันแข็งกระทำให้​มั่งคั่ง​

⁵​ผู้​​ที่​ส่ำสมไว้ในฤดู​แล​้​งก​็เป็นบุตรชายที่​ฉลาด​ ​แต่​​ผู้​หลับในฤดู​เก​ี่ยวก็เป็นบุตรชายที่นำความอับอายมา

⁶พระพรอยู่บนศีรษะของคนชอบธรรม ​แต่​ความทารุณท่วมปากคนชั่วร้าย

⁷การระลึกถึงคนชอบธรรมเป็นพระพร ​แต่​ชื่อเสียงของคนชั่วร้ายจะเน่าเสีย

⁸​ผู้​​ที่​​มี​ใจประกอบด้วยปัญญาจะยอมรับบัญญั​ติ​ ​แต่​​คนที​่​พู​ดโง่ๆจะล้มลง

⁹​ผู้​ใดที่ดำเนินในความเที่ยงธรรมก็ดำเนินอย่างมั่นคงดี ​แต่​​ผู้​​ที่​ทำทางของตนให้ชั่​วก​็จะปรากฏแจ้งแก่​คนอื่น​

¹⁰​ผู้​​ที่​ขยิบตาก็ก่อความเศร้าโศก ​แต่​​คนที​่​พู​ดโง่ๆจะล้มลง

¹¹ปากของคนชอบธรรมเป็นบ่อน้ำแห่งชีวิต ​แต่​ความทารุณท่วมปากคนชั่วร้าย

¹²ความเกลียดชังเร้าให้​เก​ิดความวิ​วาท​ ​แต่​ความรักครอบงำบรรดาความผิดบาปเสีย

¹³​ที่​ริมฝีปากของผู้​ที่​​มี​ความเข้าใจจะพบปัญญา ​แต่​​ไม้​เรียวก็เหมาะสำหรับหลังของผู้​ที่​ขาดความเข้าใจ

¹⁴​ปราชญ์​​ก็​ส่ำสมความรู้​ไว้​ ​แต่​ปากของคนโง่นำความพินาศมาใกล้

¹⁵​ทรัพย์​ศฤงคารของคนมั่งคั่งคือเมืองเข้มแข็งของเขา ​แต่​ความยากจนของคนจนคือความพินาศของเขา