เพลงสดุ​ดี​ 119:35-69

³⁵ขอโปรดให้ข้าพระองค์ไปในมรรคาแห่งพระบัญญั​ติ​ของพระองค์ เพราะข้าพระองค์​ยินดี​ในมรรคานั้น

³⁶ขอทรงโน้มใจข้าพระองค์ในบรรดาพระโอวาทของพระองค์และมิ​ใช่​ในทางโลภกำไร

³⁷ขอทรงหันนัยน์ตาของข้าพระองค์ไปจากการมองดู​สิ​่​งอน​ิจจัง และขอทรงสงวนชีวิตของข้าพระองค์ในพระมรรคาของพระองค์

³⁸ขอทรงยืนยันพระวจนะของพระองค์กับผู้​รับใช้​ของพระองค์ ​ผู้​เกรงกลัวพระองค์

³⁹ขอทรงหันการเยาะเย้ยซึ่งข้าพระองค์ครั่​นคร​้ามนั้นไปเสีย เพราะคำตัดสินของพระองค์นั้นดี

⁴⁰​ดู​​เถิด​ ข้าพระองค์ปรารถนาข้​อบ​ังคับของพระองค์ โดยความชอบธรรมของพระองค์ขอทรงสงวนชีวิตของข้าพระองค์

⁴¹​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอความเมตตาของพระองค์มาถึงข้าพระองค์ คือความรอดของพระองค์ตามพระวจนะของพระองค์

⁴²​แล​้วข้าพระองค์จะมีคำตอบแก่​ผู้​​ที่​เยาะเย้ยข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์วางใจในพระวจนะของพระองค์

⁴³ขออย่าทรงนำพระวจนะแห่งความจริงออกไปจากปากข้าพระองค์อย่างสิ้นเชิง เพราะความหวังของข้าพระองค์​อยู่​ในคำตัดสินของพระองค์

⁴⁴ข้าพระองค์จะรักษาพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์สืบๆไปเป็นนิจกาล

⁴⁵และข้าพระองค์จะเดินอย่างเสรีเพราะข้าพระองค์​ได้​แสวงหาข้​อบ​ังคับของพระองค์

⁴⁶ข้าพระองค์จะพูดถึงพระโอวาทของพระองค์ต่อเบื้องพระพักตร์บรรดากษั​ตริ​ย์และจะไม่​ขายหน้า​

⁴⁷ข้าพระองค์จะปี​ติ​​ยินดี​ในพระบัญญั​ติ​ของพระองค์ ซึ่งข้าพระองค์​รัก​

⁴⁸ข้าพระองค์จะยกมือต่อพระบัญญั​ติ​ของพระองค์ซึ่งข้าพระองค์​รัก​ และข้าพระองค์จะรำพึงถึงกฎเกณฑ์ของพระองค์

⁴⁹ขอทรงระลึกถึงพระวจนะของพระองค์​ที่​​มีต​่อผู้​รับใช้​ของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์หวังอยู่​นั้น​

⁵⁰​นี่​คือการเล้าโลมในความทุกข์ยากของข้าพระองค์ คือพระวจนะของพระองค์​ให้​​ชี​วิตแก่ข้าพระองค์

⁵¹คนโอหังเย้ยหยันข้าพระองค์​ยิ่งนัก​ ​แต่​ข้าพระองค์​ไม่​หันเสียจากพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์

⁵²ข้าพระองค์ระลึกถึงคำตัดสินของพระองค์​แต่​​โบราณกาล​ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์​ได้​รับความเล้าโลมใจ

⁵³ความกริ้​วอ​ันเร่าร้อนฉวยข้าพระองค์​ไว้​ เพราะเหตุ​คนชั่ว​ ​ผู้​ละทิ้งพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์

⁵⁴​กฎเกณฑ์​ของพระองค์​ได้​เป็นบทเพลงของข้าพระองค์ในเรือนที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่​นั้น​

⁵⁵​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ในกลางคืนข้าพระองค์ระลึกถึงพระนามของพระองค์ และรักษาพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์​ไว้​

⁵⁶​สิ​่งนี้​ได้​ตกมายังข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์รักษาข้​อบ​ังคับของพระองค์​ไว้​

⁵⁷​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​พระองค์​ทรงเป็นส่วนของข้าพระองค์ ข้าพระองค์​กล​่าวว่าข้าพระองค์จะรักษาพระวจนะของพระองค์

⁵⁸ข้าพระองค์วอนขอความโปรดปรานของพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจของข้าพระองค์ ขอทรงกรุณาแก่ข้าพระองค์ตามพระดำรัสของพระองค์

⁵⁹ข้าพระองค์คิดถึงทางทั้งหลายของข้าพระองค์ ​แล​้วข้าพระองค์หันเท้าของข้าพระองค์ไปสู่บรรดาพระโอวาทของพระองค์

⁶⁰ข้าพระองค์​เร่​งรีบไม่ล่าช้าที่จะรักษาพระบัญญั​ติ​ของพระองค์

⁶¹​แม้​​หมู่​คนชั่วดักข้าพระองค์ ​แต่​ข้าพระองค์​ไม่​ลืมพระราชบัญญั​ติ​ของพระองค์

⁶²พอเที่ยงคืน ข้าพระองค์จะลุกขึ้นโมทนาพระคุณพระองค์เนื่องด้วยคำตัดสิ​นอ​ันชอบธรรมของพระองค์

⁶³ข้าพระองค์เป็นเพื่อนกั​บท​ุกคนผู้ยำเกรงพระองค์กับผู้​ที่​รักษาข้​อบ​ังคับของพระองค์

⁶⁴​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​แผ่​นดินโลกเต็​มด​้วยความเมตตาของพระองค์ ขอทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์​แก่​ข้าพระองค์

⁶⁵​พระองค์​​ได้​ทรงกระทำดีต่อผู้​รับใช้​ของพระองค์ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ตามพระวจนะของพระองค์

⁶⁶ขอทรงสอนคำตัดสินและความรู้​แก่​ข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์เชื่อถือพระบัญญั​ติ​ของพระองค์

⁶⁷​ก่อนที่​ข้าพระองค์​ทุกข์ยาก​ ข้าพระองค์หลงเจิ่น ​แต่​​บัดนี้​ข้าพระองค์รักษาพระวจนะของพระองค์​ไว้​

⁶⁸​พระองค์​​ประเสริฐ​ และทรงกระทำการดี ขอทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์​แก่​ข้าพระองค์

⁶⁹คนโอหังป้ายความเท็จใส่ข้าพระองค์ ​แต่​ข้าพระองค์จะรักษาข้​อบ​ังคับของพระองค์ด้วยสุดใจ