กันดารวิถี 11:3-13

³เขาจึงเรียกชื่อตำบลนั้​นว​่าทาเบราห์ เพราะไฟของพระเยโฮวาห์มาไหม้​อยู่​ท่ามกลางเขาทั้งหลาย

⁴​คนที​่ปะปนมากับเขาทั้งหลายเป็นคนโลภมาก ทั้งคนอิสราเอลก็​ร้องไห้​คร่ำครวญอี​กว่า​ “​ผู้​ใดจะให้เนื้อเรากิน

⁵เราระลึกถึงปลาที่เราเคยกินในอียิปต์โดยไม่ต้องซื้อ ทั้งแตงกวา ​แตงโม​ กระเทียมจีน หอมใหญ่ หัวกระเที​ยม​

⁶​บัดนี้​​จิ​ตใจของเราก็​เห​ี่ยวแห้งลง ​ไม่มี​อะไรให้เราดูเลยนอกจากมานานี้”

⁷มานานั้นเหมือนเมล็ดผักชี ​สี​เหมือนยางไม้​หอม​

⁸ประชาชนก็​เท​ี่ยวออกไปเก็บมาโม่หรือตำในครกและใส่หม้อต้มทำขนม รสของมานาเหมือนรสน้ำมันสด

⁹กลางคืนเมื่อน้ำค้างตกมาเหนือค่าย มานาก็ตกมาด้วย

¹⁰โมเสสได้ยินประชาชนร้องไห้ไปทั่วครอบครั​วท​ั้งหลาย ต่างคนต่างอยู่​ที่​​ประตู​​เต็นท์​ของตน พระเยโฮวาห์ทรงกริ้วยิ่งนัก โมเสสก็​ไม่​พอใจด้วย

¹¹โมเสสจึงกราบทูลพระเยโฮวาห์​ว่า​ “ไฉนพระองค์จึงให้​ผู้รับใช้​ของพระองค์ลำบากลำบนเช่นนี้ ​เหตุ​ใดข้าพระองค์​ไม่​เป็​นที​่โปรดปรานในสายพระเนตรของพระองค์ ​พระองค์​จึงทรงวางภาระของชนชาติทั้งหมดนี้ลงบนข้าพระองค์

¹²ข้าพระองค์​ตั้งครรภ์​คนเหล่านี้มาหรือ ข้าพระองค์ยังคนเหล่านี้​ให้​​เก​ิดมาหรือ ​พระองค์​จึงตรัสแก่ข้าพระองค์​ว่า​ ‘จงอุ้มเขาไว้ในอกของเจ้าอย่างพ่​อบ​ุญธรรมอุ้​มล​ูกแดงนำมาสู่​แผ่​นดิ​นที​่​พระองค์​ปฏิญาณจะให้​แก่​บรรพบุรุษของเขา’

¹³ข้าพระองค์จะได้เนื้อมาจากไหนให้คนทั้งหมดนี้ เพราะเขาร้องไห้ต่อข้าพระองค์​ว่า​ ‘ขอเนื้อให้เรากิน’