ലൂകഃ 9:4-55

⁴യൂയഞ്ച യന്നിവേശനം പ്രവിശഥ നഗരത്യാഗപര്യ്യനതം തന്നിവേശനേ തിഷ്ഠത|

⁵തത്ര യദി കസ്യചിത് പുരസ്യ ലോകാ യുഷ്മാകമാതിഥ്യം ന കുർവ്വന്തി തർഹി തസ്മാന്നഗരാദ് ഗമനകാലേ തേഷാം വിരുദ്ധം സാക്ഷ്യാർഥം യുഷ്മാകം പദധൂലീഃ സമ്പാതയത|

⁶അഥ തേ പ്രസ്ഥായ സർവ്വത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയിതും പീഡിതാൻ സ്വസ്ഥാൻ കർത്തുഞ്ച ഗ്രാമേഷു ഭ്രമിതും പ്രാരേഭിരേ|

⁷ഏതർഹി ഹേരോദ് രാജാ യീശോഃ സർവ്വകർമ്മണാം വാർത്താം ശ്രുത്വാ ഭൃശമുദ്വിവിജേ

⁸യതഃ കേചിദൂചുര്യോഹൻ ശ്മശാനാദുദതിഷ്ഠത്| കേചിദൂചുഃ, ഏലിയോ ദർശനം ദത്തവാൻ; ഏവമന്യലോകാ ഊചുഃ പൂർവ്വീയഃ കശ്ചിദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീ സമുത്ഥിതഃ|

⁹കിന്തു ഹേരോദുവാച യോഹനഃ ശിരോഽഹമഛിനദമ് ഇദാനീം യസ്യേദൃക്കർമ്മണാം വാർത്താം പ്രാപ്നോമി സ കഃ? അഥ സ തം ദ്രഷ്ടുമ് ഐച്ഛത്|

¹⁰അനന്തരം പ്രേരിതാഃ പ്രത്യാഗത്യ യാനി യാനി കർമ്മാണി ചക്രുസ്താനി യീശവേ കഥയാമാസുഃ തതഃ സ താൻ ബൈത്സൈദാനാമകനഗരസ്യ വിജനം സ്ഥാനം നീത്വാ ഗുപ്തം ജഗാമ|

¹¹പശ്ചാൽ ലോകാസ്തദ് വിദിത്വാ തസ്യ പശ്ചാദ് യയുഃ; തതഃ സ താൻ നയൻ ഈശ്വരീയരാജ്യസ്യ പ്രസങ്ഗമുക്തവാൻ, യേഷാം ചികിത്സയാ പ്രയോജനമ് ആസീത് താൻ സ്വസ്ഥാൻ ചകാര ച|

¹²അപരഞ്ച ദിവാവസന്നേ സതി ദ്വാദശശിഷ്യാ യീശോരന്തികമ് ഏത്യ കഥയാമാസുഃ, വയമത്ര പ്രാന്തരസ്ഥാനേ തിഷ്ഠാമഃ, തതോ നഗരാണി ഗ്രാമാണി ഗത്വാ വാസസ്ഥാനാനി പ്രാപ്യ ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാണി ക്രേതും ജനനിവഹം ഭവാൻ വിസൃജതു|

¹³തദാ സ ഉവാച, യൂയമേവ താൻ ഭേജയധ്വം; തതസ്തേ പ്രോചുരസ്മാകം നികടേ കേവലം പഞ്ച പൂപാ ദ്വൗ മത്സ്യൗ ച വിദ്യന്തേ, അതഏവ സ്ഥാനാന്തരമ് ഇത്വാ നിമിത്തമേതേഷാം ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേഷു ന ക്രീതേഷു ന ഭവതി|

¹⁴തത്ര പ്രായേണ പഞ്ചസഹസ്രാണി പുരുഷാ ആസൻ|

¹⁵തദാ സ ശിഷ്യാൻ ജഗാദ പഞ്ചാശത് പഞ്ചാശജ്ജനൈഃ പംക്തീകൃത്യ താനുപവേശയത, തസ്മാത് തേ തദനുസാരേണ സർവ്വലോകാനുപവേശയാപാസുഃ|

¹⁶തതഃ സ താൻ പഞ്ച പൂപാൻ മീനദ്വയഞ്ച ഗൃഹീത്വാ സ്വർഗം വിലോക്യേശ്വരഗുണാൻ കീർത്തയാഞ്ചക്രേ ഭങ്ക്താ ച ലോകേഭ്യഃ പരിവേഷണാർഥം ശിഷ്യേഷു സമർപയാമ്ബഭൂവ|

¹⁷തതഃ സർവ്വേ ഭുക്ത്വാ തൃപ്തിം ഗതാ അവശിഷ്ടാനാഞ്ച ദ്വാദശ ഡല്ലകാൻ സംജഗൃഹുഃ|

¹⁸അഥൈകദാ നിർജനേ ശിഷ്യൈഃ സഹ പ്രാർഥനാകാലേ താൻ പപ്രച്ഛ, ലോകാ മാം കം വദന്തി?

¹⁹തതസ്തേ പ്രാചുഃ, ത്വാം യോഹന്മജ്ജകം വദന്തി; കേചിത് ത്വാമ് ഏലിയം വദന്തി, പൂർവ്വകാലികഃ കശ്ചിദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീ ശ്മശാനാദ് ഉദതിഷ്ഠദ് ഇത്യപി കേചിദ് വദന്തി|

²⁰തദാ സ ഉവാച, യൂയം മാം കം വദഥ? തതഃ പിതര ഉക്തവാൻ ത്വമ് ഈശ്വരാഭിഷിക്തഃ പുരുഷഃ|

²¹തദാ സ താൻ ദൃഢമാദിദേശ, കഥാമേതാം കസ്മൈചിദപി മാ കഥയത|

²²സ പുനരുവാച, മനുഷ്യപുത്രേണ വഹുയാതനാ ഭോക്തവ്യാഃ പ്രാചീനലോകൈഃ പ്രധാനയാജകൈരധ്യാപകൈശ്ച സോവജ്ഞായ ഹന്തവ്യഃ കിന്തു തൃതീയദിവസേ ശ്മശാനാത് തേനോത്ഥാതവ്യമ്|

²³അപരം സ സർവ്വാനുവാച, കശ്ചിദ് യദി മമ പശ്ചാദ് ഗന്തും വാഞ്ഛതി തർഹി സ സ്വം ദാമ്യതു, ദിനേ ദിനേ ക്രുശം ഗൃഹീത്വാ ച മമ പശ്ചാദാഗച്ഛതു|

²⁴യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വപ്രാണാൻ രിരക്ഷിഷതി സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി, യഃ കശ്ചിൻ മദർഥം പ്രാണാൻ ഹാരയിഷ്യതി സ താൻ രക്ഷിഷ്യതി|

²⁵കശ്ചിദ് യദി സർവ്വം ജഗത് പ്രാപ്നോതി കിന്തു സ്വപ്രാണാൻ ഹാരയതി സ്വയം വിനശ്യതി ച തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ?

²⁶പുന ര്യഃ കശ്ചിൻ മാം മമ വാക്യം വാ ലജ്ജാസ്പദം ജാനാതി മനുഷ്യപുത്രോ യദാ സ്വസ്യ പിതുശ്ച പവിത്രാണാം ദൂതാനാഞ്ച തേജോഭിഃ പരിവേഷ്ടിത ആഗമിഷ്യതി തദാ സോപി തം ലജ്ജാസ്പദം ജ്ഞാസ്യതി|

²⁷കിന്തു യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഈശ്വരീയരാജത്വം ന ദൃഷ്ടവാ മൃത്യും നാസ്വാദിഷ്യന്തേ, ഏതാദൃശാഃ കിയന്തോ ലോകാ അത്ര സ്ഥനേഽപി ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തി|

²⁸ഏതദാഖ്യാനകഥനാത് പരം പ്രായേണാഷ്ടസു ദിനേഷു ഗതേഷു സ പിതരം യോഹനം യാകൂബഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പ്രാർഥയിതും പർവ്വതമേകം സമാരുരോഹ|

²⁹അഥ തസ്യ പ്രാർഥനകാലേ തസ്യ മുഖാകൃതിരന്യരൂപാ ജാതാ, തദീയം വസ്ത്രമുജ്ജ്വലശുക്ലം ജാതം|

³⁰അപരഞ്ച മൂസാ ഏലിയശ്ചോഭൗ തേജസ്വിനൗ ദൃഷ്ടൗ

³¹തൗ തേന യിരൂശാലമ്പുരേ യോ മൃത്യുഃ സാധിഷ്യതേ തദീയാം കഥാം തേന സാർദ്ധം കഥയിതുമ് ആരേഭാതേ|

³²തദാ പിതരാദയഃ സ്വസ്യ സങ്ഗിനോ നിദ്രയാകൃഷ്ടാ ആസൻ കിന്തു ജാഗരിത്വാ തസ്യ തേജസ്തേന സാർദ്ധമ് ഉത്തിഷ്ഠന്തൗ ജനൗ ച ദദൃശുഃ|

³³അഥ തയോരുഭയോ ർഗമനകാലേ പിതരോ യീശും ബഭാഷേ, ഹേ ഗുരോഽസ്മാകം സ്ഥാനേഽസ്മിൻ സ്ഥിതിഃ ശുഭാ, തത ഏകാ ത്വദർഥാ, ഏകാ മൂസാർഥാ, ഏകാ ഏലിയാർഥാ, ഇതി തിസ്രഃ കുട്യോസ്മാഭി ർനിർമ്മീയന്താം, ഇമാം കഥാം സ ന വിവിച്യ കഥയാമാസ|

³⁴അപരഞ്ച തദ്വാക്യവദനകാലേ പയോദ ഏക ആഗത്യ തേഷാമുപരി ഛായാം ചകാര, തതസ്തന്മധ്യേ തയോഃ പ്രവേശാത് തേ ശശങ്കിരേ|

³⁵തദാ തസ്മാത് പയോദാദ് ഇയമാകാശീയാ വാണീ നിർജഗാമ, മമായം പ്രിയഃ പുത്ര ഏതസ്യ കഥായാം മനോ നിധത്ത|

³⁶ഇതി ശബ്ദേ ജാതേ തേ യീശുമേകാകിനം ദദൃശുഃ കിന്തു തേ തദാനീം തസ്യ ദർശനസ്യ വാചമേകാമപി നോക്ത്വാ മനഃസു സ്ഥാപയാമാസുഃ|

³⁷പരേഽഹനി തേഷു തസ്മാച്ഛൈലാദ് അവരൂഢേഷു തം സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹവോ ലോകാ ആജഗ്മുഃ|

³⁸തേഷാം മധ്യാദ് ഏകോ ജന ഉച്ചൈരുവാച, ഹേ ഗുരോ അഹം വിനയം കരോമി മമ പുത്രം പ്രതി കൃപാദൃഷ്ടിം കരോതു, മമ സ ഏവൈകഃ പുത്രഃ|

³⁹ഭൂതേന ധൃതഃ സൻ സം പ്രസഭം ചീച്ഛബ്ദം കരോതി തന്മുഖാത് ഫേണാ നിർഗച്ഛന്തി ച, ഭൂത ഇത്ഥം വിദാര്യ്യ ക്ലിഷ്ട്വാ പ്രായശസ്തം ന ത്യജതി|

⁴⁰തസ്മാത് തം ഭൂതം ത്യാജയിതും തവ ശിഷ്യസമീപേ ന്യവേദയം കിന്തു തേ ന ശേകുഃ|

⁴¹തദാ യീശുരവാദീത്, രേ ആവിശ്വാസിൻ വിപഥഗാമിൻ വംശ കതികാലാൻ യുഷ്മാഭിഃ സഹ സ്ഥാസ്യാമ്യഹം യുഷ്മാകമ് ആചരണാനി ച സഹിഷ്യേ? തവ പുത്രമിഹാനയ|

⁴²തതസ്തസ്മിന്നാഗതമാത്രേ ഭൂതസ്തം ഭൂമൗ പാതയിത്വാ വിദദാര; തദാ യീശുസ്തമമേധ്യം ഭൂതം തർജയിത്വാ ബാലകം സ്വസ്ഥം കൃത്വാ തസ്യ പിതരി സമർപയാമാസ|

⁴³ഈശ്വരസ്യ മഹാശക്തിമ് ഇമാം വിലോക്യ സർവ്വേ ചമച്ചക്രുഃ; ഇത്ഥം യീശോഃ സർവ്വാഭിഃ ക്രിയാഭിഃ സർവ്വൈർലോകൈരാശ്ചര്യ്യേ മന്യമാനേ സതി സ ശിഷ്യാൻ ബഭാഷേ,

⁴⁴കഥേയം യുഷ്മാകം കർണേഷു പ്രവിശതു, മനുഷ്യപുത്രോ മനുഷ്യാണാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതേ|

⁴⁵കിന്തു തേ താം കഥാം ന ബുബുധിരേ, സ്പഷ്ടത്വാഭാവാത് തസ്യാ അഭിപ്രായസ്തേഷാം ബോധഗമ്യോ ന ബഭൂവ; തസ്യാ ആശയഃ ക ഇത്യപി തേ ഭയാത് പ്രഷ്ടും ന ശേകുഃ|

⁴⁶തദനന്തരം തേഷാം മധ്യേ കഃ ശ്രേഷ്ഠഃ കഥാമേതാം ഗൃഹീത്വാ തേ മിഥോ വിവാദം ചക്രുഃ|

⁴⁷തതോ യീശുസ്തേഷാം മനോഭിപ്രായം വിദിത്വാ ബാലകമേകം ഗൃഹീത്വാ സ്വസ്യ നികടേ സ്ഥാപയിത്വാ താൻ ജഗാദ,

⁴⁸യോ ജനോ മമ നാമ്നാസ്യ ബാലാസ്യാതിഥ്യം വിദധാതി സ മമാതിഥ്യം വിദധാതി, യശ്ച മമാതിഥ്യം വിദധാതി സ മമ പ്രേരകസ്യാതിഥ്യം വിദധാതി, യുഷ്മാകം മധ്യേയഃ സ്വം സർവ്വസ്മാത് ക്ഷുദ്രം ജാനീതേ സ ഏവ ശ്രേഷ്ഠോ ഭവിഷ്യതി|

⁴⁹അപരഞ്ച യോഹൻ വ്യാജഹാര ഹേ പ്രഭേा തവ നാമ്നാ ഭൂതാൻ ത്യാജയന്തം മാനുഷമ് ഏകം ദൃഷ്ടവന്തോ വയം, കിന്ത്വസ്മാകമ് അപശ്ചാദ് ഗാമിത്വാത് തം ന്യഷേധാമ്| തദാനീം യീശുരുവാച,

⁵⁰തം മാ നിഷേധത, യതോ യോ ജനോസ്മാകം ന വിപക്ഷഃ സ ഏവാസ്മാകം സപക്ഷോ ഭവതി|

⁵¹അനന്തരം തസ്യാരോഹണസമയ ഉപസ്ഥിതേ സ സ്ഥിരചേതാ യിരൂശാലമം പ്രതി യാത്രാം കർത്തും നിശ്ചിത്യാഗ്രേ ദൂതാൻ പ്രേഷയാമാസ|

⁵²തസ്മാത് തേ ഗത്വാ തസ്യ പ്രയോജനീയദ്രവ്യാണി സംഗ്രഹീതും ശോമിരോണീയാനാം ഗ്രാമം പ്രവിവിശുഃ|

⁵³കിന്തു സ യിരൂശാലമം നഗരം യാതി തതോ ഹേതോ ർലോകാസ്തസ്യാതിഥ്യം ന ചക്രുഃ|

⁵⁴അതഏവ യാകൂബ്യോഹനൗ തസ്യ ശിഷ്യൗ തദ് ദൃഷ്ട്വാ ജഗദതുഃ, ഹേ പ്രഭോ ഏലിയോ യഥാ ചകാര തഥാ വയമപി കിം ഗഗണാദ് ആഗന്തുമ് ഏതാൻ ഭസ്മീകർത്തുഞ്ച വഹ്നിമാജ്ഞാപയാമഃ? ഭവാൻ കിമിച്ഛതി?

⁵⁵കിന്തു സ മുഖം പരാവർത്യ താൻ തർജയിത്വാ ഗദിതവാൻ യുഷ്മാകം മനോഭാവഃ കഃ, ഇതി യൂയം ന ജാനീഥ|