ലൂകഃ 11:18-32

¹⁸തഥൈവ ശൈതാനപി സ്വലോകാൻ യദി വിരുണദ്ധി തദാ തസ്യ രാജ്യം കഥം സ്ഥാസ്യതി? ബാലസിബൂബാഹം ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി യൂയമിതി വദഥ|

¹⁹യദ്യഹം ബാലസിബൂബാ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം സന്താനാഃ കേന ത്യാജയന്തി? തസ്മാത് തഏവ കഥായാ ഏതസ്യാ വിചാരയിതാരോ ഭവിഷ്യന്തി|

²⁰കിന്തു യദ്യഹമ് ഈശ്വരസ്യ പരാക്രമേണ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം നികടമ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യമവശ്യമ് ഉപതിഷ്ഠതി|

²¹ബലവാൻ പുമാൻ സുസജ്ജമാനോ യതികാലം നിജാട്ടാലികാം രക്ഷതി തതികാലം തസ്യ ദ്രവ്യം നിരുപദ്രവം തിഷ്ഠതി|

²²കിന്തു തസ്മാദ് അധികബലഃ കശ്ചിദാഗത്യ യദി തം ജയതി തർഹി യേഷു ശസ്ത്രാസ്ത്രേഷു തസ്യ വിശ്വാസ ആസീത് താനി സർവ്വാണി ഹൃത്വാ തസ്യ ദ്രവ്യാണി ഗൃഹ്ലാതി|

²³അതഃ കാരണാദ് യോ മമ സപക്ഷോ ന സ വിപക്ഷഃ, യോ മയാ സഹ ന സംഗൃഹ്ലാതി സ വികിരതി|

²⁴അപരഞ്ച അമേധ്യഭൂതോ മാനുഷസ്യാന്തർനിർഗത്യ ശുഷ്കസ്ഥാനേ ഭ്രാന്ത്വാ വിശ്രാമം മൃഗയതേ കിന്തു ന പ്രാപ്യ വദതി മമ യസ്മാദ് ഗൃഹാദ് ആഗതോഹം പുനസ്തദ് ഗൃഹം പരാവൃത്യ യാമി|

²⁵തതോ ഗത്വാ തദ് ഗൃഹം മാർജിതം ശോഭിതഞ്ച ദൃഷ്ട്വാ

²⁶തത്ക്ഷണമ് അപഗത്യ സ്വസ്മാദപി ദുർമ്മതീൻ അപരാൻ സപ്തഭൂതാൻ സഹാനയതി തേ ച തദ്ഗൃഹം പവിശ്യ നിവസന്തി| തസ്മാത് തസ്യ മനുഷ്യസ്യ പ്രഥമദശാതഃ ശേഷദശാ ദുഃഖതരാ ഭവതി|

²⁷അസ്യാഃ കഥായാഃ കഥനകാലേ ജനതാമധ്യസ്ഥാ കാചിന്നാരീ തമുച്ചൈഃസ്വരം പ്രോവാച, യാ യോഷിത് ത്വാം ഗർബ്ഭേഽധാരയത് സ്തന്യമപായയച്ച സൈവ ധന്യാ|

²⁸കിന്തു സോകഥയത് യേ പരമേശ്വരസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ തദനുരൂപമ് ആചരന്തി തഏവ ധന്യാഃ|

²⁹തതഃ പരം തസ്യാന്തികേ ബഹുലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ വക്തുമാരേഭേ, ആധുനികാ ദുഷ്ടലോകാശ്ചിഹ്നം ദ്രഷ്ടുമിച്ഛന്തി കിന്തു യൂനസ്ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ചിഹ്നം വിനാന്യത് കിഞ്ചിച്ചിഹ്നം താൻ ന ദർശയിഷ്യതേ|

³⁰യൂനസ് തു യഥാ നീനിവീയലോകാനാം സമീപേ ചിഹ്നരൂപോഭവത് തഥാ വിദ്യമാനലോകാനാമ് ഏഷാം സമീപേ മനുഷ്യപുത്രോപി ചിഹ്നരൂപോ ഭവിഷ്യതി|

³¹വിചാരസമയേ ഇദാനീന്തനലോകാനാം പ്രാതികൂല്യേന ദക്ഷിണദേശീയാ രാജ്ഞീ പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യതി, യതഃ സാ രാജ്ഞീ സുലേമാന ഉപദേശകഥാം ശ്രോതും പൃഥിവ്യാഃ സീമാത ആഗച്ഛത് കിന്തു പശ്യത സുലേമാനോപി ഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|

³²അപരഞ്ച വിചാരസമയേ നീനിവീയലോകാ അപി വർത്തമാനകാലികാനാം ലോകാനാം വൈപരീത്യേന പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യന്തി, യതോ ഹേതോസ്തേ യൂനസോ വാക്യാത് ചിത്താനി പരിവർത്തയാമാസുഃ കിന്തു പശ്യത യൂനസോതിഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|