ЭКЛЕЗІЯСТА 4:7-8

⁷І зірнуў я, і зноў убачыў марнасьць пад сонцам:

⁸самотнік, і ня мае нікога ён іншага: ні сына, ні брата няма ў яго; і ня мае канца ён турботам сваім, і не насыціцца вока яго багацьцем. «На каго ж я працую, і даброцяў душу сваю пазбаўляю?» І гэта - марнасьць і прапалая справа!