ЭКЛЕЗІЯСТА 4:2-6

²І прызнаў я шчасьлівымі мёртвых, якія памерлі даўно, больш, чым жывых, што дагэтуль жывуць;

³а шчасьлівейшы той за абодвух, хто яшчэ не радзіўся, хто ня бачыў яшчэ ліхадзействаў, якія пад сонцам вядуцца.

⁴І зноў я пабачыў, што ўсякая праца і посьпех усякі ў справах узаемную зайздрасьць паміж людзьмі спрычыняюць. І гэта - марнасьць і пагоня за ветрам!

⁵Неразумны сядзіць, склаўшы рукі свае, і жарэ сваё цела.

⁶Лепей жменя спакою за поўныя прыгаршчы клопату і пагоню за ветрам.