9Я падумаў: залезу на пальму, я ўхаплюся за вецьце яе - хай будуць грудзі твае замест гронак лазы, і дыханьне тваё будзе - як яблыкі;
10і вусны твае - як віно залатое! Цячэ яно ў рот каханаму, асалоджвае вусны стомленым.
11Належу я міламу другу, і мяне ён жадае.
12Прыйдзі, любасны, выйдзем у поле, пабудзем у вёсках;