4як Давідава вежа - шыя твая, узьнесеная ўгору, тысячай шчытоў увешаная, - а ўсе шчыты - дужых.
5Грудзі твае - як двайняткі юнае сарны, пасуцца яны між лілеямі.
6Пакуль не астыў яшчэ дзень, не паслаліся цені, я ўзыду на пагорак міравы, на гару фіміямную.
7Уся ты прыгожая, любасьць мая, і няма на табе заганы!