Zebur 147:2-19

²Perwerdigar Yérusalémni bina qilmaqta; Israilning sürgün qilin'ghanlirini U yighip kélidu;

³U köngli sunuqlarni dawalaydu; Ularning yarilirini tangidu.

⁴U yultuzlarning sanini sanaydu; Ularning hemmisige bir-birlep isim qoyidu.  

⁵Ulughdur Rebbimiz, zor qudretliktur; Uning chüshinishi cheksizdur.

⁶Perwerdigar yawash möminlerni yölep kötüridu; Rezillerni yergiche töwen qilidu.

⁷Perwerdigargha teshekkürler bilen naxsha éytinglar; Küylerni chiltargha tengshep éytinglar!

⁸U asmanni bulutlar bilen qaplitidu, Zémin'gha yamghurni békitidu, Taghlarda ot-chöplerni östüridu;

⁹Mallargha ozuq, Tagh qaghisining chüjiliri zarlighanda, ulargha ozuq béridu;

¹⁰At küchidin U zoq almaydu; Ademning chebdes putlirini xursenlik dep bilmeydu;

¹¹Perwerdigar belki Özidin eyminidighanlarni, Özining özgermes muhebbitige ümid baghlighanlarni xursenlik dep bilidu.

¹²Perwerdigarni maxtanglar, i Yérusalém; Xudayingni medhiyile, i Zion.

¹³Chünki U derwaziliringning taqaqlirini mehkem qilidu; Séningde turuwatqan perzentliringge bext-beriket berdi.

¹⁴U chet-chégraliringda aram-tinchliq yürgüzidu, Séni bughdayning ésili bilen qanaetlendüridu.

¹⁵U Öz emr-bésharetlirini yer yüzige ewetidu; Uning söz-kalami intayin téz yügüridu.

¹⁶U aq qarni yungdek béridu, Qirawni küllerdek tarqitidu.

¹⁷Uning muzini nan uwaqliridek qilip parchiliwétidu; Uning soghuqi aldida kim turalisun?

¹⁸U sözini ewetip, ularni éritidu; Uning shamilini chiqirip, sularni aqquzidu.

¹⁹U Öz söz-kalamini Yaqupqa, Belgilimilirini hem hökümlirini Israilgha ayan qilidu;