8Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.
9Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.
10Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.
11Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.
12Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.
13Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.
14Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?
15Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.
16Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!