10Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
11Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
13Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
18Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
21Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
22Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
25Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
26RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
30Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:10-30