rōmiṇaḥ 3:9-19

⁹anyalōkēbhyō vayaṁ kiṁ śrēṣṭhāḥ? kadācana nahi yatō yihūdinō 'nyadēśinaśca sarvvaēva pāpasyāyattā ityasya pramāṇaṁ vayaṁ pūrvvam adadāma|

¹⁰lipi ryathāstē, naikōpi dhārmmikō janaḥ|

¹¹tathā jñānīśvarajñānī mānavaḥ kōpi nāsti hi|

¹²vimārgagāminaḥ sarvvē sarvvē duṣkarmmakāriṇaḥ| ēkō janōpi nō tēṣāṁ sādhukarmma karōti ca|

¹³tathā tēṣāntu vai kaṇṭhā anāvr̥taśmaśānavat| stutivādaṁ prakurvvanti jihvābhistē tu kēvalaṁ| tēṣāmōṣṭhasya nimnē tu viṣaṁ tiṣṭhati sarppavat|

¹⁴mukhaṁ tēṣāṁ hi śāpēna kapaṭēna ca pūryyatē|

¹⁵raktapātāya tēṣāṁ tu padāni kṣipragāni ca|

¹⁶pathi tēṣāṁ manuṣyāṇāṁ nāśaḥ klēśaśca kēvalaḥ|

¹⁷tē janā nahi jānanti panthānaṁ sukhadāyinaṁ|

¹⁸paramēśād bhayaṁ yattat taccakṣuṣōragōcaraṁ|

¹⁹vyavasthāyāṁ yadyallikhati tad vyavasthādhīnān lōkān uddiśya likhatīti vayaṁ jānīmaḥ| tatō manuṣyamātrō niruttaraḥ san īśvarasya sākṣād aparādhī bhavati|