Psalmów 89:38-52

³⁸A jednak odrzuciłeś go i wzgardziłeś nim, rozgniewałeś się na twego pomazańca.

³⁹Zerwałeś przymierze z twoim sługą, strąciłeś na ziemię jego koronę.

⁴⁰Zburzyłeś wszystkie jego płoty i rozwaliłeś jego baszty.

⁴¹Grabią go wszyscy, którzy przechodzą drogą; stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów.

⁴²Podniosłeś prawicę jego przeciwników, sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.

⁴³Stępiłeś też ostrze jego miecza i nie wsparłeś go w walce.

⁴⁴Położyłeś koniec jego chwale, a jego tron obaliłeś na ziemię.

⁴⁵Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go hańbą. Sela.

⁴⁶Jak długo, PANIE? Czy wiecznie będziesz się ukrywał? Czy twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?

⁴⁷Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie; czy na próżno stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?

⁴⁸Któż z ludzi może żyć i nie ujrzeć śmierci? Któż wyrwie swą duszę z mocy grobu? Sela.

⁴⁹Gdzie są, o Panie, twoje dawne łaski, które przysiągłeś Dawidowi w swej prawdzie?

⁵⁰Pamiętaj, Panie, o zniewadze twoich sług; o tym, że noszę w swym zanadrzu wzgardę wszystkich możnych narodów;

⁵¹Którą twoi wrogowie znieważają, PANIE, którą znieważają ścieżki twego pomazańca.

⁵²Błogosławiony niech będzie PAN na wieki. Amen, amen.