4Nie zataimy tego przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali je swoim synom;
7Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10Bo nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.