2Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
3Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
4Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
5Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.