Psalmów 35:8-17

⁸Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.

⁹A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.

¹⁰Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?

¹¹Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.

¹²Odpłacają mi złem za dobro, chcąc pozbawić mnie mojej duszy.

¹³Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór pokutny, umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.

¹⁴Postępowałem jak z przyjacielem, jak z bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.

¹⁵Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.

¹⁶Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.

¹⁷Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą duszę moją.