Psalmów 139:12-20

¹²Nawet ciemność nic przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

¹³Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.

¹⁴Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna je bardzo dobrze.

¹⁵Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.

¹⁶Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego ciała; w twojej księdze są zapisane wszystkie moje członki i dni, w które były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

¹⁷Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!

¹⁸Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.

¹⁹Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;

²⁰Którzy mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą twoje imię.