19Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.