Przysłów 1:14-24

¹⁴Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.

¹⁵Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.

¹⁶Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.

¹⁷Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.

¹⁸Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.

¹⁹Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi taki zysk odbiera życie.

²⁰Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.

²¹Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:

²²Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?

²³Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.

²⁴Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;