2In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
3juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:
4O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
5Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
6Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
7Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
8Justi sunt omnes sermones mei: non est in eis pravum quid, neque perversum;
9recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
10Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite:
11melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.
12Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
13Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.
14Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
15Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;
16per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
17Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
18Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.
19Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
20In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii:
21ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
22Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
23Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
24Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant,
25necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar.
26Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
PROVERBIORUM 8
PROVERBIORUM 8:2-26