1Unya nakita ko ang laing ilhanan sa langit, dako ug kahibulongan: Adunay pito ka mga anghel uban ang pito ka mga hampak, nga mao ang kataposan nga mga hampak (tungod kanila ang kapungot sa Dios natapos na).
2Nakita ko ang daw sama sa dagat nga bildo nga sinagolan sa kalayo, ug nagatindog sa kilid sa dagat kadtong mga nagmadaogon sa mapintas nga mananap ug sa iyang larawan, ug ibabaw sa kadaghanon nga nagpadayag sa iyang ngalan. Nagkupot sila ug mga alpa nga gihatag kanila sa Dios.
3Nanag-awit sila sa alawiton ni Moises, ang sulugoon sa Dios, ug ang alawiton sa Nating Karnero: “Dako ug kahibulongan ang mga gibuhat mo, Ginoong Dios, nga nagmando sa kinatibuk-an. Matarong ug matuod ang imong mga paagi, Hari sa kanasoran.
4Kinsa ang dili mahadlok kanimo, Ginoo, ug mohimaya sa imong ngalan? Kay ikaw lamang ang balaan. Ang tanang kanasoran manganhi ug magsimba sa imong atubangan tungod sa imong matarong nga mga buhat gipadayag.”
5Human niining mga butanga nga nakita ko, ug ang pinakabalaan nga dapit, diin ang barong-barong sa mga saksi, ug naabli ang langit.
6Gikan sa pinakabalaan nga dapit miabot ang pito ka mga anghel uban ang pito ka mga hampak, nagsul-ob sa puti, mahayag nga lino ug adunay bulawan nga bakos palibot sa ilang mga dughan.
7Ang usa sa upat ka buhing mga binuhat naghatag sa pito ka mga anghel ug pito ka panaksan nga bulawan nga puno sa kapungot sa Dios nga buhi hangtod sa kahangtoran.
8Napuno sa aso ang pinakabalaan nga dapit gikan sa himaya sa Dios ug gikan sa iyang gahom. Walay bisan usa nga makasulod niini hangtod matapos ang pito ka mga hampak sa pito ka mga anghel.
