1Nakita ang usa ka dakong ilhanan sa langit: usa ka babaye nga sinul-oban ug adlaw, ug ang bulan ubos sa iyang tiilan; ug anaa sa iyang ulo ang usa ka korona sa napulog duha ka mga bituon.
2Mabdos siya ug nagsinggit sa kasakit—sa kasakit sa pagpanganak.
3Ug nakita ang laing ilhanan sa langit: Tan-awa! Adunay usa ka dakong pulang dragon nga adunay pito ka mga ulo ug napulo ka mga sungay, ug adunay pito ka korona sa iyang mga ulo.
4Ang iyang ikog mikahig palayo sa ikatulo nga kabituonan sa langit ug gitambog sila paubos sa kalibotan. Ang dragon mitindog sa atubangan sa babaye nga hapit nang manganak, aron nga sa dihang manganak na siya, iyang lamyon ang iyang anak.
5Siya nanganak sa usa ka anak nga lalaki, usa ka lalaking bata, nga mao ang magmando sa tanang kanasoran uban ang puthaw nga sungkod. Ang iyang anak gisakmit ngadto sa Dios ug sa iyang trono,
6ug mikalagiw ang babaye ngadto sa kamingawan, kung asa ang Dios nag-andam ug dapit alang kaniya, aron nga pagaatimanon siya sulod sa 1, 260 ka mga adlaw.
7Karon adunay gubat sa langit. Si Michael ug ang iyang mga anghel nakiggubat batok sa dragon; ug ang dragon ug ang iyang mga anghel nakiggubat ug balik.
8Apan dili igo ang kusog sa dragon aron modaog. Busa wala nay dapit sa langit alang kaniya ug sa iyang mga anghel.
9Ang dakong dragon—nga karaan nga serpente nga gitawag ug yawa o Satanas nga mao ang naglimbong sa tibuok kalibotan—nga gilabay paubos ngadto sa kalibotan, ug ang iyang mga anghel gilabay paubos uban kaniya.
10Unya akong nadungog ang usa ka makusog nga tingog sa langit: “Karon miabot na ang kaluwasan, ang gahom—ug ang gingharian sa atong Dios, ug ang katungod sa iyang Cristo. Alang sa tigpasangil sa atong mga kaigsoonan nga gilabay paubos—ang usa nga mipasangil kanila sa atubangan sa atong Dios adlaw ug gabii.
11Ilang nabuntog siya pinaagi sa dugo sa nating karnero ug pinaagi sa pulong sa ilang pagpamatuod, kay wala nila higugmaa pag-ayo ang ilang kinabuhi, bisan pa sa kamatayon.
12Busa, paglipay, kamong mga langit, ug kamong tanan nga nagpuyo kanila. Apan alaot ang kalibotan ug kadagatan tungod kay ang yawa anaa sa ubos ninyo. Siya napuno uban ang makalilisang nga kasuko, tungod kay siya nasayod nga diyutay na lamang ang iyang panahon.
13Sa dihang nakaamgo ang dragon nga gitambog siya sa kalibotan, iyang gigukod ang babaye nga nagpakatawo sa batang lalaki.
14Apan ang babaye gihatagan ug duha ka mga pako sa dakong agila, aron siya makalupad ngadto sa dapit nga giandam alang kaniya nga anaa sa kamingawan, ang dapit kung asa siya pagaatimanon, alang sa usa ka panahon, mga panahon, ug katunga sa panahon—nga dili maabot sa serpente.
15Ang serpente mibugwak ug tubig sa iyang baba sama sa usa ka suba, aron siya makahimo ug usa ka baha aron ipaanod siya palayo.
16Apan ang kalibotan mitabang sa babaye. kini miabli sa iyang baba ug milamoy sa suba nga gibugwak sa dragon sa iyang baba.
17Unya ang dragon napungot sa babaye ug miadto aron sa pagpakiggubat uban ang nahibilin niyang mga kaliwatan—kadtong nagtuman sa mga sugo sa Dios ug nagkupot sa pagpamatuod mahitungod kang Jesus.
18Unya ang dragon mitindog didto sa balas sa baybayon.
