Mga Awit 119:160-172

¹⁶⁰Ang kabuoan ng iyong salita ay katotohanan; at bawa't isa ng iyong matutuwid na kahatulan ay magpakailan man.

¹⁶¹Inusig ako ng mga pangulo ng walang kadahilanan; nguni't ang puso ko'y nanginginig sa iyong mga salita.

¹⁶²Ako'y nagagalak sa iyong salita, na parang nakakasumpong ng malaking samsam.

¹⁶³Aking pinagtataniman at kinasusuklaman ang pagsisinungaling; nguni't ang kautusan mo'y aking iniibig.

¹⁶⁴Makapito sa isang araw na pumupuri ako sa iyo, dahil sa iyong matutuwid na kahatulan.

¹⁶⁵Dakilang kapayapaan ang tinatamo nila na nagsisiibig ng iyong kautusan. At sila'y walang kadahilanang ikatitisod.

¹⁶⁶Ako'y umasa sa iyong pagliligtas, Oh Panginoon. At ginawa ko ang mga utos mo.

¹⁶⁷Sinunod ng aking kaluluwa ang mga patotoo mo; at iniibig kong mainam,

¹⁶⁸Aking tinupad ang iyong mga tuntunin at ang iyong mga patotoo; sapagka't lahat ng aking lakad ay nasa harap mo.

¹⁶⁹Dumating nawa sa harap mo ang aking daing, Oh Panginoon: bigyan mo ako ng unawa ayon sa iyong salita.

¹⁷⁰Dumating nawa sa harap mo ang aking pamanhik: iligtas mo ako ayon sa iyong salita.

¹⁷¹Tulutang magbadya ng pagpuri ang aking mga labi; sapagka't itinuturo mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.

¹⁷²Awitin ng aking dila ang iyong salita; sapagka't lahat ng mga utos mo ay katuwiran.