1Emdi perisiyler bilen Saduqiylar uni sinash meqsitide yénigha kélip, uningdin bizge asmandin möjizilik bir alamet körsetseng, dep telep qilishti.
2Biraq Eysa ulargha mundaq dédi: — Kechqurun siler qizil shepeqni körgininglarda, «Hawa ete ochuq bolidu» deysiler
3we etigende: «Bügün boran chiqidu, chünki asmanning renggi qizil hem tutuq», deysiler. Asman renggi-royini perq ételeysiler-yu, lékin bu zamanda yüz bériwatqan alametlerni perq ételmeysiler!
4Rezil hem zinaxor bu dewr «möjizilik bir alamet»ning köristilishini istep yüridu. Biraq bu dewrdikilerge «Yunus peyghemberde körülgen möjizilik alamet»din bashqa héchqandaq möjizilik alamet körsitilmeydu. Andin u ularni tashlap chiqip ketti.
5Muxlisliri déngizning u qétigha ötkinide, nan éliwélishni untughanidi.
6Eysa ulargha: — Hoshyar bolunglar, Perisiyler bilen Saduqiylarning échitqusidin éhtiyat qilinglar, — dédi.
7Muxlislar özara mulahiziliship: — Nan ekelmigenlikimiz üchün buni dewatsa kérek, — déyishti.
8Eysa ularning néme déyishiwatqanliqini bilip mundaq dédi: — Ey ishenchi ajizlar! Néme üchün nan ekelmigenlikinglar toghrisida mulahize qilisiler?
9Téxiche chüshenmidinglarmu? Besh nan bilen besh ming kishining toyghuzulghanliqi, qanche séwet ozuq yighiwalghanliqinglar ésinglardin chiqtimu?
10Yette nan bilen töt ming kishining toyghuzulghanliqi, yene qanche chong séwet ozuq yighiwalghanliqinglarmu ésinglardin chiqtimu?
11Siler qandaqmu méning silerge: «Perisiyler bilen Saduqiylarning échitqusidin éhtiyat qilinglar» déginimning nan toghruluq emeslikini chüshenmeysiler?
12Muxlislar shundila uning nandiki échitqudin emes, belki Perisiyler bilen Saduqiylarning telimidin éhtiyat qilishni éytqanliqini chüshinip yetti.
13Eysa Qeyseriye-Filippi rayonigha kelginide, u muxlisliridin: Kishiler men Insanoghlini kim dep bilidiken? — dep soridi.
14Muxlisliri: — Beziler séni chömüldürgüchi Yehya, beziler Ilyas peyghember we yene beziler Yeremiya yaki bashqa peyghemberlerdin biri dep bilidiken, — dep jawab berdi.
15U ulardin: — Emdi silerchu? Siler méni kim dep bilisiler? — dep soridi.
16Simon Pétrus: — Sen Mesih, menggülük hayat Xudaning Oghli ikensen, — dep jawab berdi.
17Eysa uninggha: — Bextliksen, i Yunus oghli Simon! Buni sanga ayan qilghuchi héch et-qan igisi emes, belki ershtiki Atamdur.
18Men sanga shuni éytayki, sen bolsang Pétrusdursen. Men jamaitimni bu uyultash üstige qurimen. Uning üstidin tehtisaraning derwazilirimu ghalib kélelmeydu.
19Ersh padishahliqining achquchlirini sanga tapshurimen; sen yer yüzide némini baghlisang ershtimu baghlan'ghan bolidu, sen yer yüzide némini qoyup berseng, ershtimu qoyup bérilgen bolidu, — dédi.
20Bu sözlerni éytip bolup, u muxlislirigha özining Mesih ikenlikini héchkimge tinmasliqni tapilidi.
21Shu waqittin bashlap, Eysa muxlislirigha özining Yérusalémgha kétishi, aqsaqallar, bash kahinlar we Tewrat ustazliri teripidin köp azab-oqubet tartishi, öltürülüshi muqerrer bolghanliqini, shundaqla üchinchi küni tirildürülidighanliqini ayan qilishqa bashlidi.
22Shuning bilen Pétrus uni bir chetke tartip, uni eyiblep: — Ya Reb, sanga rehim qilin'ghay! Béshinggha bundaq ishlar qet'iy chüshmeydu! — dédi.
23Lékin u burulup Pétrusqa qarap: — Arqamgha öt, Sheytan! Sen manga putlikashangsen, séning oylighanliring Xudaning ishliri emes, insanning ishliridur, — dédi.
24Andin Eysa muxlislirigha mundaq dédi: Kimdekim manga egishishni xalisa, özidin waz kéchip, özining kréstini kötürüp manga egeshsun!
25Chünki öz jénini qutquzmaqchi bolghan kishi choqum jénidin mehrum bolidu, lékin men üchün öz jénidin mehrum bolghan kishi uninggha érishidu.
26Chünki bir adem pütün dunyagha ige bolup jénidin mehrum qalsa, buning néme paydisi bolsun?! U némisini jénigha tégishsun?!
27Chünki Insanoghli Atisining shan-sheripi ichide perishtiliri bilen kélish aldida turidu; we u hemme ademning öz emellirige tushluq jawab qayturidu.
28Men silerge shuni berheq éytip qoyayki, bu yerde turghanlarning arisidin ölümning temini tétishtin burun jezmen Insanoghlining öz padishahliqi bilen kelgenlikini köridighanlar bardur.
