ISAIÆ 10:17-31

¹⁷Et erit lumen Israël in igne, et Sanctus ejus in flamma; et succendetur, et devorabitur spina ejus et vepres in die una.

¹⁸Et gloria saltus ejus, et carmeli ejus, ab anima usque ad carnem consumetur; et erit terrore profugus.

¹⁹Et reliquiæ ligni saltus ejus præ paucitate numerabuntur, et puer scribet eos.

²⁰Et erit in die illa: non adjiciet residuum Israël, et hi qui fugerint de domo Jacob, inniti super eo qui percutit eos; sed innitetur super Dominum, Sanctum Israël, in veritate.

²¹Reliquiæ convertentur; reliquiæ, inquam, Jacob ad Deum fortem.

²²Si enim fuerit populus tuus, Israël, quasi arena maris, reliquiæ convertentur ex eo; consummatio abbreviata inundabit justitiam.

²³Consummationem enim et abbreviationem Dominus Deus exercituum faciet in medio omnis terræ.

²⁴Propter hoc, hæc dicit Dominus Deus exercituum: Noli timere, populus meus, habitator Sion, ab Assur: in virga percutiet te, et baculum suum levabit super te, in via Ægypti.

²⁵Adhuc enim paululum modicumque, et consummabitur indignatio et furor meus super scelus eorum.

²⁶Et suscitabit super eum Dominus exercituum flagellum, juxta plagam Madian in petra Oreb: et virgam suam super mare, et levabit eam in via Ægypti.

²⁷Et erit in die illa: auferetur onus ejus de humero tuo et jugum ejus de collo tuo, et computrescet jugum a facie olei.

²⁸Veniet in Ajath, transibit in Magron, apud Machmas commendabit vasa sua.

²⁹Transierunt cursim, Gaba sedes nostra; obstupuit Rama, Gabaath Saulis fugit.

³⁰Hinni voce tua, filia Gallim, attende Laisa, paupercula Anathoth.

³¹Migravit Medemena; habitatores Gabim, confortamini.