ECCLESIASTES 1:2-11

²Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes; vanitas vanitatum, et omnia vanitas.

³Quid habet amplius homo de universo labore suo quo laborat sub sole?

⁴Generatio præterit, et generatio advenit; terra autem in æternum stat.

⁵Oritur sol et occidit, et ad locum suum revertitur; ibique renascens,

⁶gyrat per meridiem, et flectitur ad aquilonem. Lustrans universa in circuitu pergit spiritus, et in circulos suos revertitur.

⁷Omnia flumina intrant in mare, et mare non redundat; ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant.

⁸Cunctæ res difficiles; non potest eas homo explicare sermone. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu impletur.

⁹Quid est quod fuit? Ipsum quod futurum est. Quid est quod factum est? Ipsum quod faciendum est.

¹⁰Nihil sub sole novum, nec valet quisquam dicere: Ecce hoc recens est: jam enim præcessit in sæculis quæ fuerunt ante nos.

¹¹Non est priorum memoria; sed nec eorum quidem quæ postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo.