ACTUUM APOSTOLORUM 13:9-40

⁹Saulus autem, qui et Paulus, repletus Spiritu Sancto, intuens in eum,

¹⁰dixit: O plene omni dolo et omni fallacia, fili diaboli, inimice omnis justitiæ, non desinis subvertere vias Domini rectas.

¹¹Et nunc ecce manus Domini super te, et eris cæcus, non videns solem usque ad tempus. Et confestim cecidit in eum caligo et tenebræ: et circuiens quærebat qui ei manum daret.

¹²Tunc proconsul cum vidisset factum, credidit admirans super doctrina Domini.

¹³Et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo erant, venerunt Pergen Pamphyliæ. Joannes autem discedens ab eis, reversus est Jerosolymam.

¹⁴Illi vero pertranseuntes Pergen, venerunt Antiochiam Pisidiæ: et ingressi synagogam die sabbatorum, sederunt.

¹⁵Post lectionem autem legis et prophetarum, miserunt principes synagogæ ad eos, dicentes: Viri fratres, si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem, dicite.

¹⁶Surgens autem Paulus, et manu silentium indicens, ait: Viri Israëlitæ, et qui timetis Deum, audite:

¹⁷Deus plebis Israël elegit patres nostros, et plebem exaltavit cum essent incolæ in terra Ægypti, et in brachio excelso eduxit eos ex ea,

¹⁸et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto.

¹⁹Et destruens gentes septem in terra Chanaan, sorte distribuit eis terram eorum,

²⁰quasi post quadringentos et quinquaginta annos: et post hæc dedit judices, usque ad Samuel prophetam.

²¹Et exinde postulaverunt regem: et dedit illis Deus Saul filium Cis, virum de tribu Benjamin, annis quadraginta:

²²et amoto illo, suscitavit illis David regem: cui testimonium perhibens, dixit: Inveni David filium Jesse, virum secundum cor meum, qui faciet omnes voluntates meas.

²³Hujus Deus ex semine secundum promissionem eduxit Israël salvatorem Jesum,

²⁴prædicante Joanne ante faciem adventus ejus baptismum pœnitentiæ omni populo Israël.

²⁵Cum impleret autem Joannes cursum suum, dicebat: Quem me arbitramini esse, non sum ego: sed ecce venit post me, cujus non sum dignus calceamenta pedum solvere.

²⁶Viri fratres, filii generis Abraham, et qui in vobis timent Deum, vobis verbum salutis hujus missum est.

²⁷Qui enim habitabant Jerusalem, et principes ejus hunc ignorantes, et voces prophetarum quæ per omne sabbatum leguntur, judicantes impleverunt,

²⁸et nullam causam mortis invenientes in eo, petierunt a Pilato ut interficerent eum.

²⁹Cumque consummassent omnia quæ de eo scripta erant, deponentes eum de ligno, posuerunt eum in monumento.

³⁰Deus vero suscitavit eum a mortuis tertia die: qui visus est per dies multos his

³¹qui simul ascenderant cum eo de Galilæa in Jerusalem: qui usque nunc sunt testes ejus ad plebem.

³²Et nos vobis annuntiamus eam, quæ ad patres nostros repromissio facta est:

³³quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris resuscitans Jesum, sicut et in psalmo secundo scriptum est: Filius meus es tu, ego hodie genui te.

³⁴Quod autem suscitavit eum a mortuis, amplius jam non reversurum in corruptionem, ita dixit: Quia dabo vobis sancta David fidelia.

³⁵Ideoque et alias dicit: Non dabis sanctum tuum videre corruptionem.

³⁶David enim in sua generatione cum administrasset, voluntati Dei dormivit: et appositus est ad patres suos, et vidit corruptionem.

³⁷Quem vero Deus suscitavit a mortuis, non vidit corruptionem.

³⁸Notum igitur sit vobis, viri fratres, quia per hunc vobis remissio peccatorum annuntiatur, et ab omnibus quibus non potuistis in lege Moysi justificari,

³⁹in hoc omnis qui credit, justificatur.

⁴⁰Videte ergo ne superveniat vobis quod dictum est in prophetis: