പ്രേരിതാഃ 8:3-32

³കിന്തു ശൗലോ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ഭ്രമിത്വാ സ്ത്രിയഃ പുരുഷാംശ്ച ധൃത്വാ കാരായാം ബദ്ധ്വാ മണ്ഡല്യാ മഹോത്പാതം കൃതവാൻ|

⁴അന്യച്ച യേ വികീർണാ അഭവൻ തേ സർവ്വത്ര ഭ്രമിത്വാ സുസംവാദം പ്രാചാരയൻ|

⁵തദാ ഫിലിപഃ ശോമിരോൺനഗരം ഗത്വാ ഖ്രീഷ്ടാഖ്യാനം പ്രാചാരയത്;

⁶തതോഽശുചി-ഭൃതഗ്രസ്തലോകേഭ്യോ ഭൂതാശ്ചീത്കൃത്യാഗച്ഛൻ തഥാ ബഹവഃ പക്ഷാഘാതിനഃ ഖഞ്ജാ ലോകാശ്ച സ്വസ്ഥാ അഭവൻ|

⁷തസ്മാത് ലാകാ ഈദൃശം തസ്യാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ വിലോക്യ നിശമ്യ ച സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ തേനോക്താഖ്യാനേ മനാംസി ന്യദധുഃ|

⁸തസ്മിന്നഗരേ മഹാനന്ദശ്ചാഭവത്|

⁹തതഃ പൂർവ്വം തസ്മിന്നഗരേ ശിമോന്നാമാ കശ്ചിജ്ജനോ ബഹ്വീ ർമായാക്രിയാഃ കൃത്വാ സ്വം കഞ്ചന മഹാപുരുഷം പ്രോച്യ ശോമിരോണീയാനാം മോഹം ജനയാമാസ|

¹⁰തസ്മാത് സ മാനുഷ ഈശ്വരസ്യ മഹാശക്തിസ്വരൂപ ഇത്യുക്ത്വാ ബാലവൃദ്ധവനിതാഃ സർവ്വേ ലാകാസ്തസ്മിൻ മനാംസി ന്യദധുഃ|

¹¹സ ബഹുകാലാൻ മായാവിക്രിയയാ സർവ്വാൻ അതീവ മോഹയാഞ്ചകാര, തസ്മാത് തേ തം മേനിരേ|

¹²കിന്ത്വീശ്വരസ്യ രാജ്യസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നശ്ചാഖ്യാനപ്രചാരിണഃ ഫിലിപസ്യ കഥായാം വിശ്വസ്യ തേഷാം സ്ത്രീപുരുഷോഭയലോകാ മജ്ജിതാ അഭവൻ|

¹³ശേഷേ സ ശിമോനപി സ്വയം പ്രത്യൈത് തതോ മജ്ജിതഃ സൻ ഫിലിപേന കൃതാമ് ആശ്ചര്യ്യക്രിയാം ലക്ഷണഞ്ച വിലോക്യാസമ്ഭവം മന്യമാനസ്തേന സഹ സ്ഥിതവാൻ|

¹⁴ഇത്ഥം ശോമിരോൺദേശീയലോകാ ഈശ്വരസ്യ കഥാമ് അഗൃഹ്ലൻ ഇതി വാർത്താം യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥപ്രേരിതാഃ പ്രാപ്യ പിതരം യോഹനഞ്ച തേഷാം നികടേ പ്രേഷിതവന്തഃ|

¹⁵തതസ്തൗ തത് സ്ഥാനമ് ഉപസ്ഥായ ലോകാ യഥാ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്നുവന്തി തദർഥം പ്രാർഥയേതാം|

¹⁶യതസ്തേ പുരാ കേവലപ്രഭുയീശോ ർനാമ്നാ മജ്ജിതമാത്രാ അഭവൻ, ന തു തേഷാം മധ്യേ കമപി പ്രതി പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവോ ജാതഃ|

¹⁷കിന്തു പ്രേരിതാഭ്യാം തേഷാം ഗാത്രേഷു കരേഷ്വർപിതേഷു സത്സു തേ പവിത്രമ് ആത്മാനമ് പ്രാപ്നുവൻ|

¹⁸ഇത്ഥം ലോകാനാം ഗാത്രേഷു പ്രേരിതയോഃ കരാർപണേന താൻ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താൻ ദൃഷ്ട്വാ സ ശിമോൻ തയോഃ സമീപേ മുദ്രാ ആനീയ കഥിതവാൻ;

¹⁹അഹം യസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തമ് അർപയിഷ്യാമി തസ്യാപി യഥേത്ഥം പവിത്രാത്മപ്രാപ്തി ർഭവതി താദൃശീം ശക്തിം മഹ്യം ദത്തം|

²⁰കിന്തു പിതരസ്തം പ്രത്യവദത് തവ മുദ്രാസ്ത്വയാ വിനശ്യന്തു യത ഈശ്വരസ്യ ദാനം മുദ്രാഭിഃ ക്രീയതേ ത്വമിത്ഥം ബുദ്ധവാൻ;

²¹ഈശ്വരായ താവന്തഃകരണം സരലം നഹി, തസ്മാദ് അത്ര തവാംശോഽധികാരശ്ച കോപി നാസ്തി|

²²അത ഏതത്പാപഹേതോഃ ഖേദാന്വിതഃ സൻ കേനാപി പ്രകാരേണ തവ മനസ ഏതസ്യാഃ കുകൽപനായാഃ ക്ഷമാ ഭവതി, ഏതദർഥമ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥനാം കുരു;

²³യതസ്ത്വം തിക്തപിത്തേ പാപസ്യ ബന്ധനേ ച യദസി തന്മയാ ബുദ്ധമ്|

²⁴തദാ ശിമോൻ അകഥയത് തർഹി യുവാഭ്യാമുദിതാ കഥാ മയി യഥാ ന ഫലതി തദർഥം യുവാം മന്നിമിത്തം പ്രഭൗ പ്രാർഥനാം കുരുതം|

²⁵അനേന പ്രകാരേണ തൗ സാക്ഷ്യം ദത്ത്വാ പ്രഭോഃ കഥാം പ്രചാരയന്തൗ ശോമിരോണീയാനാമ് അനേകഗ്രാമേഷു സുസംവാദഞ്ച പ്രചാരയന്തൗ യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യ ഗതൗ|

²⁶തതഃ പരമ് ഈശ്വരസ്യ ദൂതഃ ഫിലിപമ് ഇത്യാദിശത്, ത്വമുത്ഥായ ദക്ഷിണസ്യാം ദിശി യോ മാർഗോ പ്രാന്തരസ്യ മധ്യേന യിരൂശാലമോ ഽസാനഗരം യാതി തം മാർഗം ഗച്ഛ|

²⁷തതഃ സ ഉത്ഥായ ഗതവാൻ; തദാ കന്ദാകീനാമ്നഃ കൂശ്ലോകാനാം രാജ്ഞ്യാഃ സർവ്വസമ്പത്തേരധീശഃ കൂശദേശീയ ഏകഃ ഷണ്ഡോ ഭജനാർഥം യിരൂശാലമ്നഗരമ് ആഗത്യ

²⁸പുനരപി രഥമാരുഹ്യ യിശയിയനാമ്നോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ഗ്രന്ഥം പഠൻ പ്രത്യാഗച്ഛതി|

²⁹ഏതസ്മിൻ സമയേ ആത്മാ ഫിലിപമ് അവദത്, ത്വമ് രഥസ്യ സമീപം ഗത്വാ തേന സാർദ്ധം മില|

³⁰തസ്മാത് സ ധാവൻ തസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ തേന പഠ്യമാനം യിശയിയഥവിഷ്യദ്വാദിനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ പൃഷ്ടവാൻ യത് പഠസി തത് കിം ബുധ്യസേ?

³¹തതഃ സ കഥിതവാൻ കേനചിന്ന ബോധിതോഹം കഥം ബുധ്യേയ? തതഃ സ ഫിലിപം രഥമാരോഢും സ്വേന സാർദ്ധമ് ഉപവേഷ്ടുഞ്ച ന്യവേദയത്|

³²സ ശാസ്ത്രസ്യേതദ്വാക്യം പഠിതവാൻ യഥാ, സമാനീയത ഘാതായ സ യഥാ മേഷശാവകഃ| ലോമച്ഛേദകസാക്ഷാച്ച മേഷശ്ച നീരവോ യഥാ| ആബധ്യ വദനം സ്വീയം തഥാ സ സമതിഷ്ഠത|