15ഹേ മഹേച്ഛാഃ കുത ഏതാദൃശം കർമ്മ കുരുഥ? ആവാമപി യുഷ്മാദൃശൗ സുഖദുഃഖഭോഗിനൗ മനുഷ്യൗ, യുയമ് ഏതാഃ സർവ്വാ വൃഥാകൽപനാഃ പരിത്യജ്യ യഥാ ഗഗണവസുന്ധരാജലനിധീനാം തന്മധ്യസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാഞ്ച സ്രഷ്ടാരമമരമ് ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തധ്വേ തദർഥമ് ആവാം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സുസംവാദം പ്രചാരയാവഃ|
16സ ഈശ്വരഃ പൂർവ്വകാലേ സർവ്വദേശീയലോകാൻ സ്വസ്വമാർഗേ ചലിതുമനുമതിം ദത്തവാൻ,
17തഥാപി ആകാശാത് തോയവർഷണേന നാനാപ്രകാരശസ്യോത്പത്യാ ച യുഷ്മാകം ഹിതൈഷീ സൻ ഭക്ഷ്യൈരാനനദേന ച യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി തർപയൻ താനി ദാനാനി നിജസാക്ഷിസ്വരൂപാണി സ്ഥപിതവാൻ|