പ്രേരിതാഃ 12:14-20

¹⁴തതഃ പിതരസ്യ സ്വരം ശ്രുവാ സാ ഹർഷയുക്താ സതീ ദ്വാരം ന മോചയിത്വാ പിതരോ ദ്വാരേ തിഷ്ഠതീതി വാർത്താം വക്തുമ് അഭ്യന്തരം ധാവിത്വാ ഗതവതീ|

¹⁵തേ പ്രാവോചൻ ത്വമുന്മത്താ ജാതാസി കിന്തു സാ മുഹുർമുഹുരുക്തവതീ സത്യമേവൈതത്|

¹⁶തദാ തേ കഥിതവന്തസ്തർഹി തസ്യ ദൂതോ ഭവേത്|

¹⁷പിതരോ ദ്വാരമാഹതവാൻ ഏതസ്മിന്നന്തരേ ദ്വാരം മോചയിത്വാ പിതരം ദൃഷ്ട്വാ വിസ്മയം പ്രാപ്താഃ|

¹⁸തതഃ പിതരോ നിഃശബ്ദം സ്ഥാതും താൻ പ്രതി ഹസ്തേന സങ്കേതം കൃത്വാ പരമേശ്വരോ യേന പ്രകാരേണ തം കാരായാ ഉദ്ധൃത്യാനീതവാൻ തസ്യ വൃത്താന്തം താനജ്ഞാപയത്, യൂയം ഗത്വാ യാകുബം ഭ്രാതൃഗണഞ്ച വാർത്താമേതാം വദതേത്യുക്താ സ്ഥാനാന്തരം പ്രസ്ഥിതവാൻ|

¹⁹പ്രഭാതേ സതി പിതരഃ ക്വ ഗത ഇത്യത്ര രക്ഷകാണാം മധ്യേ മഹാൻ കലഹോ ജാതഃ|

²⁰ഹേരോദ് ബഹു മൃഗയിത്വാ തസ്യോദ്ദേശേ ന പ്രാപ്തേ സതി രക്ഷകാൻ സംപൃച്ഛ്യ തേഷാം പ്രാണാൻ ഹന്തുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|