ప్రేరితాః 5:2-11

²స్వభార్య్యాం జ్ఞాపయిత్వా తన్మూల్యస్యైకాంశం సఙ్గోప్య స్థాపయిత్వా తదన్యాంశమాత్రమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు సమర్పితవాన్|

³తస్మాత్ పితరోకథయత్ హే అనానియ భూమే ర్మూల్యం కిఞ్చిత్ సఙ్గోప్య స్థాపయితుం పవిత్రస్యాత్మనః సన్నిధౌ మృషావాక్యం కథయితుఞ్చ శైతాన్ కుతస్తవాన్తఃకరణే ప్రవృత్తిమజనయత్?

⁴సా భూమి ర్యదా తవ హస్తగతా తదా కిం తవ స్వీయా నాసీత్? తర్హి స్వాన్తఃకరణే కుత ఏతాదృశీ కుకల్పనా త్వయా కృతా? త్వం కేవలమనుష్యస్య నికటే మృషావాక్యం నావాదీః కిన్త్వీశ్వరస్య నికటేఽపి|

⁵ఏతాం కథాం శ్రుత్వైవ సోఽనానియో భూమౌ పతన్ ప్రాణాన్ అత్యజత్, తద్వృత్తాన్తం యావన్తో లోకా అశృణ్వన్ తేషాం సర్వ్వేషాం మహాభయమ్ అజాయత్|

⁶తదా యువలోకాస్తం వస్త్రేణాచ్ఛాద్య బహి ర్నీత్వా శ్మశానేఽస్థాపయన్|

⁷తతః ప్రహరైకానన్తరం కిం వృత్తం తన్నావగత్య తస్య భార్య్యాపి తత్ర సముపస్థితా|

⁸తతః పితరస్తామ్ అపృచ్ఛత్, యువాభ్యామ్ ఏతావన్ముద్రాభ్యో భూమి ర్విక్రీతా న వా? ఏతత్వం వద; తదా సా ప్రత్యవాదీత్ సత్యమ్ ఏతావద్భ్యో ముద్రాభ్య ఏవ|

⁹తతః పితరోకథయత్ యువాం కథం పరమేశ్వరస్యాత్మానం పరీక్షితుమ్ ఏకమన్త్రణావభవతాం? పశ్య యే తవ పతిం శ్మశానే స్థాపితవన్తస్తే ద్వారస్య సమీపే సముపతిష్ఠన్తి త్వామపి బహిర్నేష్యన్తి|

¹⁰తతః సాపి తస్య చరణసన్నిధౌ పతిత్వా ప్రాణాన్ అత్యాక్షీత్| పశ్చాత్ తే యువానోఽభ్యన్తరమ్ ఆగత్య తామపి మృతాం దృష్ట్వా బహి ర్నీత్వా తస్యాః పత్యుః పార్శ్వే శ్మశానే స్థాపితవన్తః|

¹¹తస్మాత్ మణ్డల్యాః సర్వ్వే లోకా అన్యలోకాశ్చ తాం వార్త్తాం శ్రుత్వా సాధ్వసం గతాః|