17 الأن اَشأنه دأنیدی، خوش بحاله شومأن کی اگر اَشأنه انجام بدید.
18 «اونچی کی گفتن درم درباره‌یه همه‌یه شومأن نی‌یه. من اوشأنی کی انتخاب بوکودم، شنأسم. امّا اَ گفته‌یه کیتابه مقدّس بأید ثابت ببه کی: ‹می همسفره می اَمره به دشمنی ویریزه.›
19 پس الأن قبل از اَنکی اتفاق دکفه، شمره گم تا زمانی کی اتفاق دکفه، ایمأن بأورید کی من ایسم.
20 آمین، آمین، شمره گم، هر کی، کسی‌یه کی من اوسه کونم قبول بوکونه، مره قبول بوکوده، و هر کی مره قبول بوکونه، اونه کی مره اوسه کوده، قبول بوکوده.»
21 عیسی بعد از اَنکی اَنه بوگفته، در روح منقلبه بوسته و آشکارا بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم، ایتأ از شومأن مره به دشمن تسلیم کونه.»
22 شاگردأن همدیگره نیگاه بوکودیدی و در تعجب بید کی اَ حرفأنه درباره‌یه کی گفتن دره.
23 ایتأ از شاگردأن کی عیسی اونه دوست دأشتی، اونه سینه ورجه تکیه بده بو.
24 شَمعونِ پِطرُس اشاره اَمره از اون بخوأسته تا از عیسی وَورسه اونه منظور کی‌یه.
25 پس اون کمی عقب بوشو و به عیسی سینه تکیه بده و بوگفته: «ای سرور، اون کی‌یه؟»
26 عیسی جواب بده: «اونی‌یه کی اَ لقمه نانه بعد از اَنکی کاسه میأن زنم و اونه فدم.» و اون وخت، لقمه‌یه کاسه میأن بزه و اونه به یهودا، شَمعونِ اِسْخَریوطی پسر فده.
27 یهودا وختی لقمه‌یه فیگیفته، او لحظه شیطان وارده اون بوبوسته. اون وخت عیسی اونه بوگفته: «اونچی کی خوأیی انجام بدی، زودتر انجام بدَن.»
28 امّا هیچکس از کسأنی کی سفره سر نیشته بید، عیسی منظوره نفهمستیدی.
29 بعضی‌یأن فکر کودیدی چونکی یهودا مسئوله دخل و خرجه، عیسی اونه گه کی اونچی کی عیده‌ره لازمه بیهینه، یا اَنکی فقیرأنه چیزی فده.
30 بعد از فیگیفتنه لقمه، یهودا بدونه معطلی بیرون بوشو و شب بو.
31 بعد از اَنکی یهودا بیرون بوشو، عیسی بوگفته: «الأن انسانه پسر جلال پیدا بوکوده، و خدا هم در اون جلال پیدا بوکوده.
