1 مردی ایلعازَر نام مریض بو. اون از مردمأنه بیت‌عَنْیا بو، دِهی کی مریم و اونه خواخور مارتا اویه‌شین بید.
2 مریم او زنی بو کی عیسی پایأنه معطر بوکوده و خو گیسه اَمره اونه خوشکه کوده. اونه برأر ایلعازَر مریضه بوسته بو.
3 پس ایلعازَرِ خواخورأن، عیسی‌ره پیغام بدَییدی و بوگفتیدی: «ای سرور، تی دوستِ عزیز مریضه.»
4 عیسی وختی اَ خبره بیشنَوسته بوگفته: «اَ مریضی مرگه اَمره به آخر نرسه، بلکی خدا جلاله وستی‌یه، تا خدا پسر، توسطه اونه مریضی جلال پیدا بوکونه.»
5 عیسی مارتا و اونه خواخور و ایلعازَرَ دوست دأشتی.
6 پس وختی بیشنَوسته کی ایلعازَر مریضه، دو روز دیگرم در جایی کی ایسه بو، بِیسه.
7 بعد از اون، خو شاگردأنه بوگفته: «بأیید بازم به یهودیه بیشیم.»
8 اونه شاگردأن بوگفتیدی: «اوستاد، چند روزِ پیش بو کی یهودیأن خوأستیدی تره سنگساره کونید، تو بازم خوأیی اویه بیشی؟»
9 عیسی جواب بده: «مگر هر روز دوازده ساعت نی‌یه؟ اونی کی در روز راه شه لغزش نوخوره، چونکی نوره اَ دنیایه دینه.
10 امّا اونی کی در شب راه شه لغزش خوره، چونکی نوری نأره.»
11 بعد از اَ حرفأن، اوشأنه بوگفته: «اَمی رفق ایلعازَر خوفته، امّا شوئون درم تا اونه بیداره کونم.»
12 پس شاگردأن اونه بوگفتیدی: «ای سرور، اگر خوفته، خوره خوره خوب به.»
13 امّا عیسی از اونه مرگ حرف زه‌یی، در حالی کی اونه شاگردأن فکر کودیدی کی گه اون خوفته.
14 اون وخت عیسی آشکارا اوشأنه بوگفته: «ایلعازَر بمَرده.
15 شیمی وستی خوشحالم کی اویه نِیسه بوم، تا ایمأن بأورید. امّا الأن اونه ورجه بیشیم.»
16 پس توما کی به دوقولو معروف بو، شاگردأنه بوگفته: «بأیید اَمأنم بیشیم و اونه اَمره بیمیریم.»
17 وختی عیسی اویه فَرسه، بفهمسته کی چهار روزِ ایلعازَرَ قبره میأن بنَه‌ییدی.
18 بیت‌عَنْیا حدوداً سه کیلومتر اورشلیمه اَمره فاصله دأشتی.
19 یهودیأنه زیادی مریم و مارتا ورجه بَمو بید تا اوشأنه بخاطره مرگه ایلعازَر تسلی بدید.
20 پس وختی مارتا بیشنَوسته کی عیسی اویه اَمون دره، اونه استقبال بوشو. امّا مریم خانه میأن بِیسه.
21 مارتا عیسایه بوگفته: «ای سرور، اگر اَیه بِیسه بی، می برأر نَمردی.
22 امّا دأنم کی الأن اگر هر چی از خدا بخوأیی، تره فده.»
23 عیسی اونه بوگفته: «تی برأر زندَه به.»
