1مردی ایلعازَر نام مریض بو. اون از مردمأنه بیت‌عَنْیا بو، دِهی کی مریم و اونه خواخور مارتا اویه‌شین بید.
2مریم او زنی بو کی عیسی پایأنه معطر بوکوده و خو گیسه اَمره اونه خوشکه کوده. اونه برأر ایلعازَر مریضه بوسته بو.
3پس ایلعازَرِ خواخورأن، عیسی‌ره پیغام بدَییدی و بوگفتیدی: «ای سرور، تی دوستِ عزیز مریضه.»
4عیسی وختی اَ خبره بیشنَوسته بوگفته: «اَ مریضی مرگه اَمره به آخر نرسه، بلکی خدا جلاله وستی‌یه، تا خدا پسر، توسطه اونه مریضی جلال پیدا بوکونه.»
5عیسی مارتا و اونه خواخور و ایلعازَرَ دوست دأشتی.
6پس وختی بیشنَوسته کی ایلعازَر مریضه، دو روز دیگرم در جایی کی ایسه بو، بِیسه.
7بعد از اون، خو شاگردأنه بوگفته: «بأیید بازم به یهودیه بیشیم.»
8اونه شاگردأن بوگفتیدی: «اوستاد، چند روزِ پیش بو کی یهودیأن خوأستیدی تره سنگساره کونید، تو بازم خوأیی اویه بیشی؟»
9عیسی جواب بده: «مگر هر روز دوازده ساعت نی‌یه؟ اونی کی در روز راه شه لغزش نوخوره، چونکی نوره اَ دنیایه دینه.
10امّا اونی کی در شب راه شه لغزش خوره، چونکی نوری نأره.»
11بعد از اَ حرفأن، اوشأنه بوگفته: «اَمی رفق ایلعازَر خوفته، امّا شوئون درم تا اونه بیداره کونم.»
12پس شاگردأن اونه بوگفتیدی: «ای سرور، اگر خوفته، خوره خوره خوب به.»
13امّا عیسی از اونه مرگ حرف زه‌یی، در حالی کی اونه شاگردأن فکر کودیدی کی گه اون خوفته.
14اون وخت عیسی آشکارا اوشأنه بوگفته: «ایلعازَر بمَرده.
15شیمی وستی خوشحالم کی اویه نِیسه بوم، تا ایمأن بأورید. امّا الأن اونه ورجه بیشیم.»
16پس توما کی به دوقولو معروف بو، شاگردأنه بوگفته: «بأیید اَمأنم بیشیم و اونه اَمره بیمیریم.»
17وختی عیسی اویه فَرسه، بفهمسته کی چهار روزِ ایلعازَرَ قبره میأن بنَه‌ییدی.
18بیت‌عَنْیا حدوداً سه کیلومتر اورشلیمه اَمره فاصله دأشتی.
19یهودیأنه زیادی مریم و مارتا ورجه بَمو بید تا اوشأنه بخاطره مرگه ایلعازَر تسلی بدید.
20پس وختی مارتا بیشنَوسته کی عیسی اویه اَمون دره، اونه استقبال بوشو. امّا مریم خانه میأن بِیسه.
21مارتا عیسایه بوگفته: «ای سرور، اگر اَیه بِیسه بی، می برأر نَمردی.
22امّا دأنم کی الأن اگر هر چی از خدا بخوأیی، تره فده.»
23عیسی اونه بوگفته: «تی برأر زندَه به.»
یوحنا 11
یوحنا 11:1-23