6پس رسولان و کشیشان جمع شدند تا در این امر مصلحت بینند.
7و چون مباحثه سخت شد، پطرس برخاسته، بدیشان گفت: «ای برادران عزیز، شما آگاهید که از ایام اول، خدا از میان شمااختیار کرد که امتها از زبان من کلام بشارت رابشنوند و ایمان آورند.
8و خدای عارفالقلوب بر ایشان شهادت داد بدین که روحالقدس رابدیشان داد، چنانکه به ما نیز.
9و در میان ما وایشان هیچ فرق نگذاشت، بلکه محض ایمان دلهای ایشان را طاهر نمود.
10پس اکنون چراخدا را امتحان میکنید که یوغی بر گردن شاگردان مینهید که پدران ما و ما نیز طاقت تحمل آن رانداشتیم،