لوقا 24:13-42

¹³و اینک در همان روز دو نفر از ایشان می‌رفتند به سوی قریه‌ای که از اورشلیم به مسافت، شصت تیر پرتاب دور بود و عمواس نام داشت.

¹⁴و با یک دیگر از تمام این وقایع گفتگومی کردند.

¹⁵و چون ایشان در مکالمه و مباحثه می‌بودند، ناگاه خود عیسی نزدیک شده، با ایشان همراه شد.

¹⁶ولی چشمان ایشان بسته شد تا اورا نشناسند.

¹⁷او به ایشان گفت: «چه حرفها است که با یکدیگر می‌زنید و راه را به کدورت می‌پیمایید؟»

¹⁸یکی که کلیوپاس نام داشت درجواب وی گفت: «مگر تو در اورشلیم غریب وتنها هستی و از آنچه در این ایام در اینجا واقع شدواقف نیستی؟»

¹⁹به ایشان گفت: «چه چیزاست؟» گفتندش: «درباره عیسی ناصری که مردی بود نبی و قادر در فعل و قول در حضورخدا و تمام قوم،

²⁰و چگونه روسای کهنه وحکام ما او را به فتوای قتل سپردند و او رامصلوب ساختند.

²¹اما ما امیدوار بودیم که همین است آنکه می‌باید اسرائیل را نجات دهد وعلاوه بر این همه، امروز از وقوع این امور روزسوم است،

²²و بعضی از زنان ما هم ما را به حیرت انداختند که بامدادان نزد قبر رفتند،

²³وجسد او را نیافته آمدند و گفتند که فرشتگان را دررویا دیدیم که گفتند او زنده شده است.

²⁴وجمعی از رفقای ما به‌سر قبر رفته، آن چنانکه زنان گفته بودند یافتند لیکن او را ندیدند.»

²⁵او به ایشان گفت: «ای بی‌فهمان وسست دلان از ایمان آوردن به انچه انبیا گفته‌اند.

²⁶آیا نمی بایست که مسیح این زحمات را بیند تابه جلال خود برسد؟»

²⁷پس از موسی و سایرانبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود.

²⁸و چون به آن دهی که عازم آن بودندرسیدند، او قصد نمود که دورتر رود.

²⁹و ایشان الحاح کرده، گفتند که «با ما باش. چونکه شب نزدیک است و روز به آخر رسیده.» پس داخل گشته با ایشان توقف نمود.

³⁰و چون با ایشان نشسته بود نان را گرفته برکت داد و پاره کرده به ایشان داد.

³¹که ناگاه چشمانشان باز شده، او راشناختند و در ساعت از ایشان غایب شد.

³²پس با یکدیگر گفتند: «آیا دل در درون مانمی سوخت، وقتی که در راه با ما تکلم می‌نمود وکتب را بجهت ما تفسیر می‌کرد؟»

³³و در آن ساعت برخاسته به اورشلیم مراجعت کردند و آن یازده را یافتند که با رفقای خود جمع شده

³⁴می گفتند: «خداوند در حقیقت برخاسته و به شمعون ظاهر شده است.»

³⁵و آن دو نفر نیز ازسرگذشت راه و کیفیت شناختن او هنگام پاره کردن نان خبر دادند.

³⁶و ایشان در این گفتگو می‌بودند که ناگاه عیسی خود در میان ایشان ایستاده، به ایشان گفت: «سلام بر شما باد.»

³⁷اما ایشان لرزان وترسان شده گمان بردند که روحی می‌بینند.

³⁸به ایشان گفت: «چرا مضطرب شدید و برای چه دردلهای شما شبهات روی می‌دهد؟

³⁹دستها وپایهایم را ملاحظه کنید که من خود هستم و دست بر من گذارده ببینید، زیرا که روح گوشت واستخوان ندارد، چنانکه می‌نگرید که در من است.»

⁴⁰این را گفت و دستها و پایهای خود رابدیشان نشان داد.

⁴¹و چون ایشان هنوز ازخوشی تصدیق نکرده، در عجب مانده بودند، به ایشان گفت: «چیز خوراکی در اینجا دارید؟»

⁴²پس قدری از ماهی بریان و از شانه عسل به وی دادند.