ЭКЛЕЗІЯСТА 6:4-11

⁴бо дарма ён прыйшоў і ў цемру сышоў, і імя яго ўкрылася змрокам:

⁵ані сонца ня бачыў і не спазнаў: яму спакайней, чым таму.

⁶А той, хоць пражыў бы дзьве тысячы год і не насыціўся б дабром, ці ж не ў адно і тое месца ідзе?

⁷Уся праца людская - для рота, а душа чалавека - не насычаецца.

⁸Якая ж перавага ў мудрага над неразумным, якая - у гаротніка, што ўмее хадзіць, над тымі, што жывуць?

⁹Лепей бачыць вачыма, чым душою блукаць. А гэта - таксама марнасьць і пагоня за ветрам!

¹⁰Што існуе, таму дадзена ўжо найменьне, і вядома, што гэта - чалавек і што ня можа ён прававацца з тымі, якія мацнейшыя за яго.

¹¹Шмат ёсьць такога, што памнажае марнасьць: што ж чалавеку лепей?