ЭКЛЕЗІЯСТА 6:2-5

²Бог дае чалавеку багацьце, і маёмасьць, і славу, і душы ягонай ніякай нястачы няма ані ў чым, чаго зажадае; ды ня даў яму Бог карыстацца з таго, а чужы чалавек спажывае: гэта - марнасьць і ліхая нядоля!

³Калі б сотню дзяцей напладзіў чалавек і пражыў шмат гадоў і памножыліся дні яго веку, а душа яго ўцехі ня мела б з дабротаў і каб ня было яму і пахаваньня, я сказаў бы: неданосак шчасьлівейшы за яго,

⁴бо дарма ён прыйшоў і ў цемру сышоў, і імя яго ўкрылася змрокам:

⁵ані сонца ня бачыў і не спазнаў: яму спакайней, чым таму.