15Праца дурнога стамляе яго, бо ён і ня ведае нават дарогі да горада.
16Гора табе, зямля, калі цар твой - дзіця і калі ўладыкі твае ядуць рана!
17Шчасьце табе, зямля, калі цар твой з высокага роду і ўладыкі твае ядуць у назначаны час, каб мацавацца, а не разьядацца!
18Ад гультайства і столь прасядае; і як апусьцяцца рукі, дык дом пацячэ.
19Гасьціны спраўляюць для асалоды, і віно зьвесяляе жыцьцё; а за ўсё адказвае срэбра.
20Нават і ў думках тваіх не ліхаслові цара, і ў спальні тваёй не ліхаслові багатага; бо і птушка нябесная можа словы твае перанесьці, а крылатая - казань тваю пераказаць.