2 Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
3 Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
4 Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
5 Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
6 Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
7 Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
8 Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
9 Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
10 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
11 En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
12 Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
13 Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
