Spreuken 6:2-13

²Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:

³Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;

⁴Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;

⁵Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.

⁶Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!

⁷Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,

⁸Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.

⁹Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?

¹⁰Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:

¹¹En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!

¹²Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;

¹³Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;