2 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Onu kızdıran canından olur.
3 Kavgadan kaçınmak insan için onurdur, Oysa her ahmak tartışmaya hazırdır.
4 Sonbaharda çift sürmeyen tembel, Hasatta aradığını bulamaz.
5 İnsanın niyetleri derin bir kuyunun suları gibidir, Akıllı kişi onları açığa çıkarır.
6 İnsanların çoğu, “Vefalıyım” der. Ama sadık birini kim bulabilir?
7 Doğru ve dürüst bir babaya Sahip olan çocuklara ne mutlu!
8 Yargı kürsüsünde oturan kral, Kötülüğü gözleriyle ayıklar.
9 Kim, “Yüreğimi pak kıldım, Günahımdan arındım” diyebilir?
10 RAB hileli tartıdan da, hileli ölçüden de tiksinir.
11 Çocuk bile eylemleriyle kendini belli eder, Yaptıkları pak ve doğru mu, değil mi, anlaşılır.
12 İşiten kulağı da gören gözü de RAB yaratmıştır.
13 Uykuyu seversen yoksullaşırsın, Uyanık durursan ekmeğin bol olur.
14 Alıcı, “İşe yaramaz, işe yaramaz” der, Ama alıp gittikten sonra aldığıyla övünür.
15 Bol bol altının, mücevherin olabilir, Ama bilgi akıtan dudaklar daha değerlidir.
16 Tanımadığı birine kefil olanın giysisini al; Bir yabancı için yapıyorsa bunu, Giysisini rehin tut.
