8 Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
9 Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
10 Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
11 Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
12 Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
13 Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
14 Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
