10Si desperaveris lassus in die angustiæ, imminuetur fortitudo tua.
11Erue eos qui ducuntur ad mortem, et qui trahuntur ad interitum, liberare ne cesses.
12Si dixeris: Vires non suppetunt; qui inspector est cordis ipse intelligit: et servatorem animæ tuæ nihil fallit, reddetque homini juxta opera sua.
13Comede, fili mi, mel, quia bonum est, et favum dulcissimum gutturi tuo.
14Sic et doctrina sapientiæ animæ tuæ: quam cum inveneris, habebis in novissimis spem, et spes tua non peribit.
15Ne insidieris, et quæras impietatem in domo justi, neque vastes requiem ejus.
16Septies enim cadet justus, et resurget: impii autem corruent in malum.
17Cum ceciderit inimicus tuus ne gaudeas, et in ruina ejus ne exsultet cor tuum:
18ne forte videat Dominus, et displiceat ei, et auferat ab eo iram suam.
19Ne contendas cum pessimis, nec æmuleris impios:
20quoniam non habent futurorum spem mali, et lucerna impiorum extinguetur.
21Time Dominum, fili mi, et regem, et cum detractoribus non commiscearis:
22quoniam repente consurget perditio eorum, et ruinam utriusque quis novit?