1 Responsio mollis frangit iram; sermo durus suscitat furorem.
2 Lingua sapientium ornat scientiam; os fatuorum ebullit stultitiam.
3 In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos.
4 Lingua placabilis lignum vitæ; quæ autem immoderata est conteret spiritum.
5 Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est: cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
6 Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio.
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum dissimile erit.
8 Victimæ impiorum abominabiles Domino; vota justorum placabilia.
9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
10 Doctrina mala deserenti viam vitæ; qui increpationes odit, morietur.
11 Infernus et perditio coram Domino; quanto magis corda filiorum hominum !
12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 Cor gaudens exhilarat faciem; in mœrore animi dejicitur spiritus.
14 Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.
15 Omnes dies pauperis, mali; secura mens quasi juge convivium.
16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
17 Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.
